| Boris Vermeersch, kunstenaar en fotograaf, neemt deel aan het nieuwe seizoen van Kamp Waes.

Brusselse kunstenaar in nieuw seizoen Kamp Waes: 'Ik ben totaal geen competitiebeest'

Renée Vervaet
© BRUZZ
03/01/2024

Vanaf 14 januari komt het nieuwe seizoen van Kamp Waes op het scherm. Vijftien kandidaten zullen zich meten aan de de elite-eenheid van het Belgische leger, de special forces, en de grenzen van hun fysieke en mentale krachten opzoeken. Onder hen de dertigjarige Boris Vermeersch, een Brusselaar met een eerder atypisch kandidatenprofiel, want hij werkt als kunstenaar en fotograaf. “Ik ben totaal geen competitiebeest, maar ik vind dat zachtaardige mensen ook in staat zijn tot straffe dingen!”

Hoe kom je erbij om aan zo’n programma mee te doen?
Boris Vermeersch: Gratis avontuur, daarvoor doe ik het! Het leek mij een heel leuke, allesopslorpende ervaring. Ik wou iets doen dat mijlenver afligt van wat ik in mijn dagelijkse leven doe. Ik wist dat het fysiek uitdagend ging zijn, maar dat was voor mij net een verademing. Het gaf mij een nieuwe manier van kijken naar de wereld.

De meeste kandidaten hebben een atletisch profiel, je neemt het onder andere op tegen een thaibokser, een gewichthefster en een rugbyspeler. Maar hoe zit dat bij jou?
Vermeersch: Ik heb inderdaad een atypisch profiel, want er zit totaal geen competitiebeest in mij. Ik ben eigenlijk meer een zachtaardig persoon. Een lieve jongen, weet je wel. Dat is deels waarom ik wou meedoen, om aan te tonen dat zachtaardige en kunstzinnige types ook in staat zijn om heel straffe dingen te doen. Je kan bikkelharde proeven doorstaan en toch nog steeds lief zijn, het ene sluit het andere niet uit. En een kunstenaar in het leger, wie zegt dat die gekke tegenstelling niet kan werken?

Hoe heb je je op de proeven voorbereid?
Vermeersch: Sinds ik mij voor het programma had ingeschreven, ben ik intensief beginnen trainen. Elke dag, heel doelgericht, zoals met een zware rugzak gaan lopen, pompen... Ik heb heel wat spiermassa bijgekregen en heb in totaal een jaar getraind, een half jaar heel intensief.

Kandidaten worden ook mentaal zwaar op de proef gesteld. Hoe was het om met een vergaande vorm van autoriteit om te gaan?
Vermeersch: Ik had mij daar vanaf het begin bij neergelegd en mij voorgenomen om niet tegen te spreken en niet fars te doen. Om braaf te doen wat ze vroegen en het ook goed te proberen doen. Ik vond het verrassend hoeveel het mij mentaal heeft bijgebracht. Om te merken hoeveel je eigenlijk kan, als je je erin vastbijt. Ik heb mezelf wel verbaasd. Wat ik mentaal het zwaarste vond, is het aspect van de vermoeidheid. Je kan niet voorspellen hoe je onder druk en door weinig slaap zal reageren op dingen. Ik ben benieuwd om dat zelf terug te zien op tv.

Benieuwd of je die zachtaardige jongen nog zal herkennen?
Vermeersch: Dat denk ik wel! (lacht)

"Een kunstenaar in het leger, wie zegt dat die gekke tegenstelling niet kan werken?"

Boris Vermeersch

Welk beeld had je zelf van de special forces voor je hieraan meedeed?
Vermeersch: Ik had het eerste seizoen natuurlijk gezien, waardoor ik mij al een beeld had gevormd. Dat bleek vrij accuraat te zijn tijdens mijn deelname. Maar ook al leer je die mannen een beetje kennen, er blijft nog een hele grijze zone waarover ze niets prijsgeven. Ze hebben dingen meegemaakt die geen andere normale burger meemaakt in zijn leventje, en dat mysterie blijft wel rond hen hangen.

Zijn het ervaringen die je zal meenemen in je werk als kunstenaar en fotograaf?
Vermeersch: Mogelijk wel. Ik speel al een tijdje met het idee om als oorlogsfotograaf naar conflictgebieden te trekken. Dit was een leerrijke ervaring in die richting en heeft mij heel wat inzichten gegeven. Maar aan het werk als oorlogsfotograaf zitten serieuze risico’s verbonden. Daar ben ik nog niet over uit.

Is het een fascinatie van jou, die radicaal andere levenswijzen?
Vermeersch: Inderdaad. Het komt ook terug als thema in mijn werk. Momenteel werk ik aan een fotoreeks over mensen die zich hebben afgezonderd van de maatschappij. Ze hebben besloten om te stoppen met belastingen betalen en gaan op een eiland in een grot leven. Ze onttrekken zich aan het kapitalistische systeem en proberen op een alternatieve wijze te leven. Het achterliggende idee en hoe die mensen in het leven staan, ik vind het uiterst interessant. Je openstellen voor andere werelden dan de jouwe, ik kan het alleen maar aanraden want het kan verrijkend zijn!

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni