Liliana Bordeianu (38) verhuisde van Roemenië naar België toen ze 22 was. Ze woont bij IJzer. Ze studeerde internationale relaties in Galati en Brussel, en hield zich daarna bezig met marketing en communicatie, onder meer bij Toyota. In 2017 lanceerde ze haar eigen granolamerk.
© Saskia Vanderstichele
| Liliane Bordeianu, granolamaakster.
Enfant terrible: Liliana Bordeianu, granolamaakster
© Saskia Vanderstichele
| Liliana Bordeianu, granolamaakster.
Eerlijke voeding voor de bewuste consument. Dat is de tagline van mijn product. Voeding moet niet alleen lekker zijn, maar ook gezond en voedzaam. Ik werk met kwaliteitsvolle ingrediënten en gebruik geen geraffineerde suikers en additieven. Ik werk ambachtelijk en neem tijd voor de productie.
Ik hou ook rekening met de impact op de planeet en op de maatschappij. Daarom geef ik de voorkeur aan biologische landbouwproducten, betaal ik een faire prijs aan mijn leveranciers en vermijd ik voedselverlies. Consumenten zouden moeten weten waar hun eten vandaan komt en wie het maakt.
Sommige winkeliers zuchten als ik mijn product kom voorstellen. Niet nog een granolamerk! Ik antwoord dan dat ik geen appel-kaneel aanbied (lacht). De meeste granola’s zijn aan de zoete kant en kwistig met cashewnoten, rode vruchten en gojibessen. Ik probeer origineel te zijn met creatieve, kleurrijke recepten, waarin ik ook groenten verwerk.
Zoals quinoa-lavendel, pompoen-sinaasappelzeste, zoete aardappel-boerenkool en winterspecerijen. Misschien ontwikkel ik nog een variëteit met krekels. Ik zit met 8 euro voor 250 gram aan de duurdere kant van de markt. Goede voeding heeft nu eenmaal een prijs. Als start-up heb ik ook geen grote volumes. De verpakking heb ik bewust simpel gehouden. Ik wilde er geen kerstboom van maken (lacht).
"Goede voeding heeft een prijs"
Ik heb twee jaar thuis gezeten omdat ik leed aan een spijsverteringsstoornis. Ik had geen fut meer, terwijl ik daarvoor halve marathons liep. Dokters wisten er geen raad mee. Daarom ben ik me beginnen te verdiepen in voeding. Ik heb allerlei diëten uitgeprobeerd, die ik niet volhield.
Ons lichaam is zo complex. Mijn diagnose luidt bacteriële overgroei van de dunne darm, ook bekend als SIBO, en bijnieruitputting. Nu gaat het beter. Ik ga naar een osteopaat die mijn buik masseert, neem supplementen, vermijd stress en ga op tijd naar bed. Of ik de dag start met granola? Nee, ik moet al zo veel proeven tijdens de productie. Ik ben gebaat bij een hartig ontbijt: soep van zalmkoppen.
Als startende ondernemer moet je voortdurend puzzelen met Tetris-blokjes. Je bent heel kwetsbaar. Ik moest eerst fors investeren in een oven. Om mijn uitkering te kunnen behouden, moest ik mijn toevlucht zoeken tot maatregelen als Job Yourself en Springplank naar zelfstandige.
Ik moest ook mijn mannetje staan om mijn product in de rekken te krijgen. Biowinkels hebben me al onder druk gezet om mijn prijs te verlagen. Gelukkig zit de verkoop in Brussel en Wallonië nu in de lift. Ik doe alles zelf, en dat kost veel tijd en energie. Maar ik weet waarvoor ik sta en volg mijn eigen weg. Ik droom van een eigen brunchrestaurant waar ook mensen met spijsverteringsproblemen hun gading vinden.
Ik heb Roemenië leren herwaarderen door er afstand van te nemen. Ik koester de herinneringen aan de boerderij van mijn grootvader. In de zomer hielp ik op het veld. Ik slachtte kippen en maakte worsten. We aten met onze handen en genoten van lekker, eenvoudig eten. Die tradities zijn goud waard.
Ik voel me geïntegreerd en naar waarde geschat in België. Brussel kan soms hard zijn, vooral als je als vrouw lastiggevallen wordt op straat of in de metro. Ik geniet evenwel van het rijke culinaire en culturele aanbod. Als filmliefhebber kom ik in Cinematek volledig aan mijn trekken. Ook die keer dat ik John Malkovich op de planken zag in Bozar, zal ik nooit vergeten.
Lees meer over: Brussel-Stad, Samenleving, Enfant Terrible, granola
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.