Ana Diaz (27) groeide op in Vorst als dochter van Spaanse Brusselaars. Ze volgde kunsthumaniora in Laken. Deze zomer brengt ze haar eerste ep uit. Ze woont bij het Sint-Katelijneplein.
© Saskia Vanderstichele
| Ana Diaz (27), zangeres.
Enfant terrible: Ana Diaz, zangeres
© Saskia Vanderstichele
| Ana Diaz houdt het graag persoonlijk. "Ik besef maar al te goed dat ik niet zonder Instagram of Facebook kan."
Ik heb altijd graag gezongen. We waren met negen kinderen in huis: mijn twee zussen en de kinderen van mijn tantes en ooms. Samen brachten we traditionele Spaanse liedjes ten gehore. Ik leerde al vroeg piano. In de kunsthumaniora leerde ik jazz kennen. We traden op met een combo en speelden jazzstandards, met uitlopers naar funk en soul. Als we naar feestjes gingen, luisterden we naar drum-’n-bass. Muziek maakt deel uit van wie ik ben. Ik koester de variëteit en luister via Spotify en YouTube naar heel uiteenlopende dingen, van moderne flamenco tot hiphop.
Mijn eerste ep breng ik in drie delen uit, goed voor in totaal zeven songs. Ik werk voor de productie samen met Iliona Roulin, die de beats verzorgt en ook meezingt. De opnames gebeuren in de studio van OEL Record. De geluidstechnicus werkt ook voor Roméo Elvis, L’Or du Commun en Juicy. Ik heb me goed omringd. Mijn stijl? Een mengeling van alles wat ik goed vind. Er zitten elementen van rap en elektronische muziek in, mais pas que.
Ik schrijf in mijn teksten over mijn eigen ervaringen en die van mijn entourage. Ik hou het graag persoonlijk. Daarom gebruik ik ook mijn echte naam en geen pseudoniem. Een van mijn nieuwe nummers gaat over het voyeurisme van sociale media. Doen we dat niet allemaal een beetje: kijken hoe iemand leeft zonder die persoon echt te kennen? Ik geef er kritiek op, maar ik besef maar al te goed dat ikzelf ook niet zonder Instagram en Facebook kan. Het komt erop aan om sociale media verstandig te gebruiken. Al mijn nieuwe nummers zijn in het Frans. Ik heb ook al in het Engels gezongen, maar Frans is een supermooie taal en surtout, het is mijn taal.
Ik schrijf in mijn teksten over mijn eigen ervaringen en die van mijn entourage. Ik hou het graag persoonlijk. Daarom gebruik ik ook mijn echte naam en geen pseudoniem.
Ik wil nu vooral optreden, zoals op het Dour-festival. Daarvoor doe ik het tenslotte. Ik ben benieuwd hoe het publiek zal reageren. Ik wil de mensen raken met mijn stem. Muziek creëren kan ook mooi zijn, maar op het podium heb je directe interactie. Waarvan ik droom? Een eigen groep met geweldige muzikanten zou fantastisch zijn. Ik wil ook zoveel mogelijk reizen met mijn muziek. Dat ene optreden in Frankrijk enkele weken geleden smaakt naar meer. Ik wil gewoon de rest van mijn leven met muziek bezig zijn. Ik heb zelfs geen plan B. Ik weet dat het niet evident is om van muziek te leven. Ik heb al genoeg in de horeca bijgeklust om de rekeningen te kunnen betalen. Mijn ouders staan volledig achter mijn keuze.
Brussel is geen grote stad, maar je kunt er mensen van alle uithoeken van de wereld ontmoeten en ongelooflijk veel culturele activiteiten meepikken. Ik heb hier mijn hele leven gewoond en voel me een echte Brusseleir. Het helpt ook dat ik tweetalig ben, want ik ben in het Nederlands naar school gegaan. We hebben het best goed in de stad, als ik bijvoorbeeld denk aan het onderwijssysteem en de sociale zekerheid. In mijn omgeving zie ik veel vrienden die bekommerd zijn om hun medemens en de handen uit de mouwen steken.
Of er nog een Spaanse in mij schuilt? Ik luister naar Spaanse muziek en ga geregeld naar Spaanse events in het cultureel centrum La Tentation. Ik heb ook bepaalde waarden meegekregen, al zijn die wellicht universeel: een grote liefde voor de familie, respect voor ouderen en eerlijkheid. Vroeger ging ik elke zomer naar Galicië, waar mijn grootouders vandaan komen. Ooit wil ik naar Santiago de Compostela wandelen om na te denken over mijn leven en mensen op mijn pad te ontmoeten.
> Ana Diaz
Lees meer over: Brussel, Samenleving, Enfant Terrible, Ana Diaz
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.