Samuel Vanderveken (36) studeerde grafische vormgeving en schilderkunst aan LUCA in Gent. Sinds een tiental jaar exposeert hij in culturele centra, off-spaces en galerijen. Hij stelt ook zelf tentoonstellingen samen. Hij is afkomstig van Bonheiden en woont sinds 2013 in Schaarbeek. Hij is de broer van tv-figuur Thomas Vanderveken en de zoon van acteur Ugo Prinsen.
© Saskia Vanderstichele
| Samuel Vanderveken, kunstenaar en curator.
Enfant terrible: Samuel Vanderveken, kunstenaar en curator
© Saskia Vanderstichele
| Samuel Vanderveken, kunstenaar en curator.
Ik ben als kunstenaar zoekende. Ik stel mezelf constant in vraag. Nu zoek ik in mijn schilderijen een persoonlijke vorm van abstractie. In mijn tekeningen creëer ik visionaire werelden en wonderbaarlijke objecten. Zo wil ik de toeschouwer laten reflecteren over de werkelijkheid die hij kent.
We zijn niet meer verwonderd over de dingen. Kijk, iedereen weet dat een lichaam ontstaat uit de versmelting van een zaadcel en een eicel, maar het blijft een bizar gegeven. De schilderkunst is een oeroud medium in een snel evoluerende wereld. Ze nodigt je uit om stil te staan bij beelden. Mijn schilderijen zijn open vragen. Ze confronteren je met wat het is om mens te zijn en zijn vatbaar voor discussie.
Ik ben sterk beïnvloed door het absurdisme van Albert Camus. De mythe van Sisyphus gaat over de confrontatie van de vragende mens met het zwijgende universum. Ik heb het boek ook gelezen als een oproep tot vrijheid. Je moet vooral goed kijken naar de wereld en zoveel mogelijk ervaringen opdoen.
Wat je gezien hebt, voedt je werk. Vandaag verdiep ik me in hindoeïstische teksten en ben ik bezig met meditatie en yoga. Dat leert me dat alles uit dezelfde energie is opgebouwd en ik onderdeel ben van dat alles. Het verandert mijn manier van werken. Ik probeer mijn geest leeg te maken en mijn intuïtie te volgen. Dat is niet evident, want de gedachten dringen zich op.
"Ik wil met mijn werk de dood overleven"
Ik ben gestopt met drank en andere drugs. Niet dat ik een probleemgebruiker was of pleit voor een ascetisch leven, maar ik merkte dat het de helderheid van geest in de weg zat. Alcohol is zo vanzelfsprekend in onze maatschappij.
Je gebruikt het om je te ontspannen na een drukke werkdag, om beter te functioneren in een groep, om erbij te horen. Maar het blijft de dagen erna doorwerken. Ik heb ook structuur nodig om te creëren. In plaats van tot vier uur ’s nachts te werken, kies ik voor een vaste dagindeling, thuis of in de coworkingruimte LaVallée in Molenbeek.
Misschien heeft het te maken met de verantwoordelijkheid die ik voel als kunstenaar. Ik wil iets betekenen voor mijn medemens, alleen al door de juiste vragen te stellen. En ja, ik wil liefst iets nalaten. Ik wil met mijn werk de dood overleven.
Als kind drukte ik me al beeldend uit. Terwijl mijn broer zich mengde in de volwassen gesprekken op café na de opvoeringen van mijn vader, zat ik te tekenen. Na de vroege dood van mijn vader ben ik schilder geworden. Intussen heb ik er een parcours van tien jaar op zitten.
Het is niet gemakkelijk om financieel te overleven. Ik zoek nog de juiste galerij om mijn nieuwe werk te kunnen tonen. Als curator probeer ik kunstwerken van diverse kunstenaars tot een samenhangend geheel te smeden. Ik wil ook graag de docent worden die ikzelf nooit gehad heb en studenten helpen om hun verhaal te vertellen.
Toen ik in 2012 een jaar in Leipzig woonde, hoorde ik dat ik in Brussel moest zijn als kunstenaar. Brussel heeft een extreme veelheid aan verschijningsvormen. Zoveel culturen, zoveel verschillende wijken, zoveel creativiteit. Het is een rijkdom om er door te flaneren.
De stad kan luid zijn, maar ik vind rust in de vele parken. In mijn gemeenschapshuis kom ik met uiteenlopende mensen in contact. Momenteel is het niets voor mij om alleen te wonen. Ik ga graag naar avant-gardeconcerten in Les Ateliers Claus of luister naar obscure elektronische muziek. Bij mijn imaginaire wereld hoort een gelijkaardige soundtrack.
Lees meer over: Schaarbeek, Samenleving, Enfant Terrible, samuel vanderveken, grafische vormgeving, schilderkunst
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.