Esma Saban (34) geeft sinds drie jaar het vak burgerschap aan de Franstalige gemeentelijke basisschool Henriette Dachsbeck in de Rollebeekstraat. Ze werkt ook als coach en therapeute en hefet daarom de vzw Educolibri opgericht. Ze is geboren in Sint-Joost-ten-Node en woont met haar man en twee dochters in Schaarbeek.
© Saskia Vanderstichele
| Esma Saban, lerares in burgerschap en empathie.
Enfant terrible: Esma Saban, lerares in burgerschap en empathie
© Saskia Vanderstichele
| Esma Saban.
Empathie begint met zelfkennis. Je moet eerst weten wie je bent, wat je voelt en wat je nodig hebt. Pas daarna kun je ook de emoties en de behoeften van anderen herkennen. De meeste volwassenen hebben dat nooit geleerd. Je kunt er nochtans niet vroeg genoeg mee beginnen.
Als je jezelf kunt uitdrukken en verbindend kunt communiceren, krijg je meer zelfvertrouwen en een positiever zelfbeeld. De kans wordt kleiner dat je vroegtijdig de school verlaat of een burn-out oploopt. Het bevordert niet alleen de weerbaarheid, maar ook de sociale cohesie. Emoties zijn universeel. We kennen ze allemaal, maar uiten ze niet op dezelfde manier.
Ik begin mijn les met een persoonlijke begroeting van mijn leerlingen. Ze mogen zelf kiezen: een kus, een knuffel, een dansje, een handdruk of gewoon een goeiemorgen. Toegegeven, nu ik zwanger ben, kies ik een leerling uit voor het ritueel, want ik ben op dit moment zeer gevoelig voor geuren.
"Ik wandel van ontmoeting naar ontmoeting"
Ik zie meteen aan hun houding hoe mijn leerlingen zich voelen. Aan de hand van kaartjes met gezichten en figuren kunnen ze in de klas vertellen over hun emoties en behoeften. Ik modereer het groepsgesprek en creëer een veilig kader. Dat opent soms ook deuren. Kinderen hebben het bijvoorbeeld over een gewelddadige thuissituatie. Bij dergelijke problemen roep ik de hulp van het PMS (psycho-medisch sociaal centrum, tegenhanger van CLB, red.) in.
Toen ik nog mijn eigen klas had, liet ik mijn leerlingen hun gevoelens al noteren in een schriftje. Sommige collega’s en ouders bekeken me als een buitenaards wezen. Dat is toch niets voor op school?
Nu geef ik één uur burgerschap in alle klassen. De leer van de geweldloze communicatie inspireert mij, maar ik vertel ook over de verschillende talen van liefde: fysiek contact, bemoedigende woorden, cadeaus, diensten verlenen en tijd besteden aan de ander. Ik pleit voor drie uur persoonlijke ontwikkeling per week.
Het gaat vandaag op school nog te veel over kennis, terwijl emotionele en sociale vaardigheden grotendeels bepalen of je slaagt in het leven en gelukkig bent. Ik zou graag video’s over mijn aanpak willen maken en een boek uitgeven.
Ouderschap is geen aangeboren talent. Je moet je bewust zijn van de complexiteit. Ik heb zelf als mama aan den lijve ondervonden dat je je capaciteiten moet ontwikkelen. Jij voedt je kind op, maar je kind voedt jou ook op. Je moet je er volledig in onderdompelen. Het vraagt tijd en toewijding om de affectieve veiligheid van je kind te verzekeren. Het moederschapsverlof in België is met vijftien weken te kort. Vaders krijgen zelfs maar tien dagen. Een lachertje!
Mijn vader is Macedoniër van Roma-origine, mijn moeder half-Siciliaanse, half-Algerijnse. Ik ben een mix van culturen. Ik voel me Brusselaar en Belg, maar ik spreek Frans en Italiaans, en in Algerije vond ik een stuk van mezelf terug. Noem me gerust wereldburger en mens. Ik hou niet van dogma’s. Ik ga op zoek naar spiritualiteit. Ik wandel in alle vrijheid van ontmoeting naar ontmoeting.
Ik heb zoveel goede herinneringen aan Brussel. De stad is qua mensen, wijken en gebouwen ongelooflijk divers en paradoxaal. Ik ontdek nog altijd verrassende details. Wat ik zou veranderen? Er zijn te veel publieke plaatsen die alleen voor mannen zijn. De verdeeldheid tussen de gemeenschappen is zonde. Zeker in mijn buurt is het door de vele snackbars malbouffe troef. Mijn man praat soms over verhuizen naar het platteland. Mais Bruxelles, c’est mon cœur, je kiffe.
Lees meer over: Schaarbeek, Samenleving, Enfant Terrible, burgerschap, empathie
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.