Donderdag is het exact twee jaar geleden dat de 28-jarige Stephanie Verbraekel werd doodgereden op de Haachtsesteenweg. De Schaarbeekse burgerbeweging 1030/0, die sindsdien ijvert voor nul verkeersdoden, houdt donderdagavond een herdenkingsceremonie. Daar zal de groep ook het herdenkingsmonument voorstellen dat begin februari wordt ingehuldigd.
Op amper driehonderd meter van de plek waar de toen 28-jarige Stephanie Verbraekel op 7 november 2017 werd doodgereden, woont ontwerper Jean-François D’Or. Toen burgerbeweging 1030/0 hem voorstelde een gedenkteken te ontwerpen, was hij daar meteen voor te vinden.
“Ik had Stephanies ouders in haar appartement ontmoet, en toen was er geen weg terug. Het greep me zo persoonlijk aan. Nog altijd rijden de wegpiraten hier trouwens razend hard voor de deur.”
© Saskia Vanderstichele
| Buurtbewoner Jean-François D'Or ontwierp het herdenkingsmonument voor Verbraekel. Net zoals zij verzamelt hij vogelveren, en dat inspireerde hem voor het werk
Een van de bomen dicht bij Stephanies appartement, ter hoogte van de Haachtsesteenweg 276, heeft 1030/0 geclaimd als ‘haar’ boom. Het monument komt eromheen (zie simulatiebeeld).
“Het moest geen streng, statisch monument worden,” zegt D’Or. “We willen Stephanie herdenken, maar we willen ook alle voorbijgangers doen stilstaan. Dan dringt de boodschap, het permanente gevaar van overdreven snelheid, helder door.”
Verbraekel, grafisch ontwerpster bij onder meer De Standaard, bleek – net zoals Jean-François D’Or – veren te verzamelen, iets vanwaaruit hij vertrok voor zijn ontwerp. Hij doopte het ‘J’y ai laissé mes plumes’, “wat in het Frans zoveel wil zeggen als ‘Ik heb alles verloren’.”
Veerkracht
D’Or schreef een kort tekstje, dat een vriend van Stephanie omzette in een Nederlandse tekst met dezelfde sfeer.
Stephanie 28 jaar 28 ans 05-02-1989 07-11-2017
Belofte, de dagen van bladgoud, Brutaal, het slotakkoord, de kilte, Niet meer zijn.
Je marchais un soir dans mon quartier, J’ai rencontré la vitesse; J’y ai laissé mes plumes.
© BRUZZ
| Stephanie Verbraekel werd aangereden op de Haachtsesteenweg ter hoogte van de Vandeweyerstraat in Schaarbeek.
De vogelveren stellen voor hem de fragiliteit en kwetsbaarheid van het leven voor. “Via zeer fijne nylondraad zullen de veren opgehangen worden in de esdoorn, met een klein tegengewicht onderaan. Zullen de bewoners dat respecteren of de pluimen meteen lostrekken? Dat weten we niet.”
Scholen uit de buurt verzamelen alvast veren voor het monument. “Misschien zullen we ze elke week moeten vervangen, misschien elke maand. Het is ook een voorwendsel om mensen te doen nadenken over de verkeersproblematiek.”
Verkeersslachtoffer Stephanie Verbraekel
Cortenstaal
Vrienden van Stephanie raadden D’Or aan om voor het monument cortenstaal te gebruiken, een roestbruine staalsoort die “in zekere zin nog in leven is omdat het roestproces altijd doorgaat”. D’Or ontwierp wat hij zelf als een “wiel” of een “ring” omschrijft.
De letters van de herdenkingstekst zullen er met een laser worden uitgeslepen, zodat het licht van onderuit door het staal kan schijnen. Op een stoeptegel vlakbij, eveneens van hetzelfde cortenstaal, zal meer uitleg te lezen zijn over het project.
Voor dit project werkte het collectief 1030/0 samen met de vzw Ouders van Verongelukte Kinderen. Zowel de gemeente Schaarbeek als Brussel Mobiliteit verleende zijn steun.
Boomboeket
1030/0 had erg gehoopt dat de installatie er tegen 7 november, de tweede ‘verjaardag’ van Stephanies dood, zou staan. “Maar dat is door administratieve rompslomp helaas niet gelukt,” zegt D’Or. “Daarom versieren we de boom donderdag met bloemen, zodat hij eruit zal zien als een enorm boeket, en houden we een kleine ceremonie.”
“Daarna verspreiden we ook affiches en flyers in de buurt, zodat het verhaal achter het monument bekend raakt. Op 5 februari, op wat Stephanies 31ste verjaardag had moeten zijn, zal dan het definitieve gedenkteken klaar zijn", aldus de ontwerper.
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.