Restless.brussels: 'Een expat moet zich aanpassen aan de stad, niet omgekeerd'

Tom Moylan, een Ier die in Brussel woont, richtte restless.brussels op, met als doel internationals dichter b­ij de stad te brengen via gesprekken met lokale activisten en politici. Deze week komt Sven Gatz spreken over meertaligheid in Brussel. “Engels als derde officiële taal? Geen fan van.”

In het kort: wat is restless.brussels?
Tom Moylan: De organisatie wil expats, maar ook andere internationale profielen helpen om een betekenisvolle relatie met de stad aan te gaan. Te makkelijk kan iemand in zijn bubbel blijven, zonder op te merken wat in de rest van Brussel gebeurt. Velen willen nochtans uitbreken, maar weten niet hoe en waar.

Wanneer kwam u naar Brussel?
Moylan: In 2014. De eerste zes jaar bleef ik cirkelen rond de Europese instellingen. Toen ik verhuisde naar Schaarbeek en een kind kreeg, wilde ik meer weten over onderwerpen als mobiliteit en lokaal activisme, maar ik kon nergens terecht. Mijn organisatie wil daarom helpen om bruggen te bouwen en barrières te slopen die hinderen in een volwaardige
participatie.

Barrières zoals?
Moylan: Een gebrek aan algemene kennis. Daarom nodigen we verschillende sprekers uit, die meer inzicht kunnen bieden in hoe een administratie werkt, of hoe de gemeenteraadsverkiezingen lopen.

Ongeveer 17 procent van de internationale inwoners gaat stemmen bij­ de lokale verkiezingen. Waarom ligt dat aantal in Brussel zo laag?
Moylan: Meerdere redenen. Sommige expats denken te zullen ontslagen worden als ze zich registreren en gaan stemmen. Dat klopt natuurlijk niet. Politici staan dan weer voor praktische problemen. Het is moeilijk om de groep te bereiken en contacten te leggen. Bovendien gaat het om een diverse samenstelling qua politieke voorkeuren. Toch denk ik dat wie als eerste een zet durft te doen, kan genieten van een soort first-mover advantage. Zeker omdat die groep net heel politiek georiënteerd in het leven staat.

Donderdag komt minister Sven Gatz vertellen over meertaligheid in Brussel. Engels als derde officiële taal in de administratie, één van zijn standpunten, onderschr­ijft u dat?
Moylan: Ik vind dat een moeilijke kwestie, eerlijk gezegd. Aan de ene kant denk ik: doen. Het helpt mensen in het begin, zeker wie geen Frans of Nederlands spreekt. Het kan ook als argument meespelen om internationale bedrijven aan te trekken. Aan de andere kant denk ik dan weer: de mensen die naar Brussel komen, moeten zich aan de stad aanpassen, en niet omgekeerd. Daarom komt de minister spreken: om eerst zijn visie te horen, en dan pas een mening te vormen.