Sint-Gillis welvarender, noordwesten verarmt verder

De welvaart van de Brusselaars bleef ook in 2017 op peil. Het gemiddeld inkomen per inwoner steeg met bijna 400 euro tot 14.372, blijkt uit de jaarlijkse inkomenscijfers. Brussel volgt zo de nationale trend en verarmt bovendien al een aantal jaar niet meer. Er zijn wel grote verschillen binnen het gewest. Zo valt de gentrificatie in Sint-Gillis duidelijk op.

Hoe staat het met de welvaart in jouw gemeente? Ontdek het onderaan dit artikel.

De Brusselse welvaart blijft al sinds 2014 stabiel. Dat lijkt niet indrukwekkend, maar het is na decennia van verarming een opvallende en welkome ommekeer. Sinds 2014 al staat de welvaartsindex voor het gewest op 78. Dat betekent wel dat Brussel armer blijft dan de rest van het land, maar dus niet langer wegzinkt in het armoedemoeras.

In het systeem van de welvaartsindex krijgt het nationale gemiddelde inkomen het cijfer 100. Als de welvaartsindex van een gemeente of gewest hoger is dan 100, dan zijn de inwoners gemiddeld rijker. Is de index lager dan 100, zoals in Brussel, dan zijn de inwoners gemiddeld armer. Het gemiddeld inkomen in het hoofdstedelijk gewest ligt dus 22 procent onder het nationale inkomen.

400 euro rijker

Brusselaars zagen hun netto belastbaar inkomen in 2017 met bijna 400 euro stijgen. Dat blijkt uit de jaarlijkse cijfers van het Belgische statistisch bureau Statbel. In 2017 verdienden inwoners van het gewest gemiddeld 14.372 euro. Het nationale inkomen bedraagt 18.331 euro.

Goed nieuws is dat niet alleen het gemiddelde inkomen stijgt, maar ook het mediaaninkomen. Dat is een indicatie dat de inkomensongelijkheid niet is toegenomen.

Gentrificatieproces Sint-Gillis

Niet in elke Brusselse gemeente steeg het inkomen even sterk. Vooral in Sint-Gillis en Elsene werden de inwoners in 2017 gemiddeld een pak welvarender. In Sint-Gillis ging het inkomen een spectaculaire 857 euro hoger, in Elsene 846. In één gemeente daalde het inkomen: gemiddeld ontvingen de Ganshorenaars 25 euro minder.

De cijfers bevestigen dat er in Sint-Gillis een gentrificatieproces bezig is. De gemeente wordt dus rijker, en het lijkt erop dat de bevolkingssamenstelling verandert. Op een jaar tijd steeg de welvaartsindex van Sint-Gillis met bijna 3%, van 70,6 naar 73,3. Het is zo de grootste welvaartstoename in Brussel.

Het profiel van Sint-Gillis is daardoor aan het veranderen. Vroeger werd die gemeente bij de arme delen van Brussel gerekend, maar dat verandert. In 2005 hadden Sint-Gillis en Sint-Jans-Molenbeek nog een erg vergelijkbaar inkomen. Sindsdien is Molenbeek geleidelijk verarmd (welvaartsindex van 64 naar 57 in 2017) en Sint-Gillis rijker geworden (van 67 naar 73). De laatste jaren versnelt het gentrificatieproces, blijkt uit de inkomenscijfers, al is Sint-Gillis zeker nog geen rijke gemeente.

Ook in Elsene is de toename van de welvaart opmerkelijk. In tegenstelling tot Sint-Gillis was die gemeente ook vroeger al relatief welvarend.

Verarming noordwesten gaat verder

Niet elke Brusselse gemeente wordt relatief gezien welvarender. Vooral in het noordwesten van Brussel blijft de welvaartsindex zakken, een fenomeen waarover BRUZZ vorig jaar al schreef. Sint-Agatha-Berchem, Ganshoren, Jette, Koekelberg en Sint-Jans-Molenbeek werden alle vijf wat minder welvarend.

Ganshoren was de grootste zakker: de welvaartsindex ging op een jaar tijd 2,5 procent lager (van 84,4 naar 81,9). De verschuiving heeft in de noordwestelijke gemeentes te maken met de verjonging. Traditioneel waren de gemeentes erg oud, maar de laatste jaren worden de ouderen vervangen door jonge gezinnen met kinderen. De gezinnen worden groter, en dat doet het inkomen per inwoner zakken (want kinderen verdienen geen geld).

De uitersten

Tot slot nog de twee uitersten. Ukkel blijft ook in 2017 de rijkste gemeente van Brussel met een gemiddeld inkomen van 20.374 euro. Sint-Pieters-Woluwe en Watermaal-Bosvoorde zitten de gemeente wel op de hielen. De armste gemeente van Brussel (en van België) blijft Sint-Joost-ten-Node met een gemiddeld inkomen van 9.297 euro. Het inkomen is er slechts de helft van het nationale gemiddelde.