De Brusselse choreograaf Thierry Smits zet elf soepele naakte mannen op de scène, een staalkaart van huidskleuren in een voor het overige helemaal lege whitebox.

Voor een lange groepschoreografie met niets in de handen en niets in de zakken. Een statement tegen de nieuwe preutsheid, maar verder vooral een manier om de brandende ziel van de vrije, verlangende mens in beeld te brengen.

Op de sjamanistische soundscapes van Francisco López ontwikkelen zich in voortdurend crescendo trancerituelen die pulseren van chaos naar organische structuren, en die de grenzen tussen individu en groep trekken om ze daarna weer te doen vervagen.

THIERRY SMITS/COMPAGNIE THOR: ANIMA ARDENS > 2/3, StudioThor

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Elsene, Podium, dans, Thiery Smits

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni