Kolonel Serge Jennes, anesthesist en hoofd brandwondencentrum

Kolonel Serge Jennes is anesthesist en hoofd brandwondencentrum. Hij had die 22 maart vakantie maar stond de hele dag in het brandwondencentrum paraat om de slachtoffers van Maalbeek en Zaventem te helpen. "De laatste patiënt is eind mei vertrokken."

'Achttien baden, elke dag opnieuw'

Ik had die week eigenlijk vakantie. Toen ik hier aankwam, om kwart over negen, was er net een meisje van zeventien binnengebracht. Ze had brandwonden, een gescheurde milt en lever, een dubbele maagperforatie en breuken aan de onderbenen. Ze was aan het doodgaan. We hebben haar meteen geopereerd.

Alle patiënten die die dag binnenkwamen op onze afdeling hadden brandwonden, maar de meeste hadden ook shrapnelletsels en trommelvliesperforaties door de schokgolf. Sommigen hadden ook oogletsels opgelopen door het rondvliegende metaal.

De shrapnelverwondingen waren schokkend. Nochtans zijn we wel iets gewoon. Op missie in Kandahar krijg je het honderd keer te zien. Maar dat dit zo dichtbij gebeurde, was verbijsterend.

Achttien patiënten zijn die dag opgenomen op onze afdeling. Het waren zowel slachtoffers van Zaventem als van Maalbeek. Onder hen volwassenen en kinderen en mensen van alle nationaliteiten. Zo hadden we drie Amerikaanse missionarissen uit Salt Lake City. Een van hen was onze eerste patiënt die mocht vertrekken. Dat was na een week. De laatste is eind mei vertrokken.

Tot die tijd hebben we keihard gewerkt. De wonden van brandwondenpatiënten moeten dagelijks gereinigd worden. Dat betekent verband weghalen, wassen met water en zeep, uitdrogen, ontsmetten, insmeren met zalf en een nieuw verband aanbrengen.

De patiënt, meestal onder narcose, ligt boven een bad. In de kamer is het vochtig en meer dan dertig graden. De hele behandeling kan twee uur duren.

In het begin waren dat dus elke dag achttien baden. Loodzwaar. Die eerste maand hebben we continu doorgewerkt, zonder één dag vakantie.