Een shot tequila voor de democratie

Doordat de regering schittert in afwezigheid, krijgt het Brussels parlement weer glans, schrijft BRUZZ-redacteur Bram Van Renterghem.

Ik moet dringend op vakantie,” zingt de Antwerpse rapper Yong Yello, en we kunnen alleen maar hopen dat de Brusselse politici zijn advies opvolgen. Het liefst buiten de stad, want verandering van decor werkt altijd verkwikkend. Aan een zwembadbar of berghut lijken problemen anders, kleiner, en relativeren we vanzelf waar we ons tijdens het jaar altijd zo druk in maken. Wie weet, komt er zelfs een regering van.

Met of zonder nieuwe ministers: na de zomer moeten er dringend beslissingen genomen worden over enkele heikele dossiers, waarvan de voortzetting van de metro, en bijbehorende afbraak van het Zuidpaleis, misschien wel een van de belangrijkste is. De huidige, ontslagnemende regering wil niet beslissen over een eventuele afbraak. Maar de buurtbewoners van de Stalingradwijk kunnen niet blijven wachten. Als een nieuwe regering er ook in het najaar niet komt, moet uiteindelijk het parlement de duim omhoog of omlaag steken.

Zo slecht is dat misschien nog niet. Instanties zoals de MIVB en het Rekenhof zijn nu sowieso bezig met rapporten over de voor- en de nadelen van (gedeeltelijke) voort- of stopzetting van het metroproject. Verkozenen des volks die op basis van die documenten debatteren en vervolgens een geïnformeerde beslissing nemen, dat klinkt als een gezonde democratie. Dat de beslissing op die manier tot stand komt, kan zelfs extra draagvlak creëren. En dat zal nodig zijn.

Het Brussels parlement is sowieso aan een renaissance bezig de jongste maanden. Door gebrek aan een regering worden nu beslissingen genomen via bonte, brede coalities. Op basis van inhoud dus, en niet op basis van meerderheid tegen oppositie. Zo stemde het parlement onlangs over meer geld voor Molenbeek 2030, het kindergeld voor buitenlandse studenten schrappen, een taxcut op koten van Brusselse universiteiten, de verhoging van het Waarborgfonds, meer ondersteuning voor mensen met een handicap of de invoering van een sanctionerend paritair huurcomité. Of je nu voor of tegen die maatregelen bent, ze zijn in het halfrond tot stand gekomen. Het parlement staat weer in het centrum van de beslissingsmacht en dat is verfrissend.

Vergeet niet dat er vorige legislatuur veel kritiek kwam van toenmalige parlementsleden zoals Alexia Bertrand (Open VLD), Juan Benjumea Moreno (Groen) en Pepijn Kennis (Agora), die vonden dat het parlement te mak was, dat ze te weinig het verschil konden maken. Nu is het vast een pak leuker voor parlementsleden. Voorstellen worden niet afgeschoten omdat ze van het andere kamp komen. Politieke vijanden zoeken en vinden steun bij elkaar voor hun voorstellen. Het zou fijn zijn mocht dit soort van partijoverschrijdend, parlementair werk behouden kunnen blijven.

Uiteraard blijft een regering nodig. Om gedetailleerde besluiten uit te werken, om de administraties aan te sturen, om een begroting in te dienen. Om een project voor Brussel te lanceren dat meer is dan een verzameling van losse maatregelen.

Net daarom wenst BRUZZ alle politici een goed politiek 'reces' toe. Dat komt van het Latijnse recessus, wat 'terugtrekking of ‘afgelegen plaats' betekent. Wie een volledige reset wil, kan zich daarbij aan de BRUZZ cocktail wagen (zie p. 54 in het magazine). Hoe bissap – een van de ingrediënten – smaakt, weet ik niet, maar tequila staat erom bekend dat je nadien als een ander mens weer wakker wordt. Dat laatste wens ik onze Brusselse politici, en bij uitbreiding elke Brusselaar, van harte toe. Met of zonder alcohol.
Fijne vakantie.