Brusselaars voor Europa: 'Brussel is tenminste niet aangeharkt'

De Nederlandse Lara Wolters (33) daarentegen was amper vijf. Haar familie verhuisde vanuit Amsterdam voor haar vaders werk, ze ging in Elsene naar de middelbare school. “Omdat ik hier in de buurt opgegroeid ben, wilde ik ergens heel anders naartoe. Nadat ik in andere landen had gestudeerd, ging ik naar het Europacollege in Brugge. Daar had ik veel klasgenoten voor wie het vaststond dat ze daarna naar Brussel gingen. Omdat ik op die manier een instant-sociaal leven zou hebben, dacht ik: ach, een jaar stage in Brussel is best een goed idee. En daarna ben ik ook blijven hangen. Het is leuk om te zien hoe hier zoveel mensen bij elkaar komen, in wezen om de wereld te verbeteren.”

Wolters werkt in het Europees Parlement, als adviseur bij de Commissie Sociale Zaken en Werkgelegenheid voor de socialistische fractie. Haar Bulgaarse collega Sevim Musak (29) doet sinds een paar jaar hetzelfde voor de liberale fractie bij de Commissie Economische en Financiële Zaken. De Duitser Michael Bloss (32) ten slotte was de afgelopen vijf jaar assistent van de Spitzenkandidate (de kandidaat-­Commissievoorzitter, red.) van de Europese groenen, Ska Keller.

Bloss trok negen maanden geleden al de deur van zijn Elsense flat achter zich dicht om campagne te voeren. “Eerst intern binnen de partij, sinds december ook naar het grote publiek. Ik sta op plaats 14 op de landelijke groene lijst, en de peilingen geven ons ongeveer negentien zetels,“ En dus host de jonge Duitser van event naar event, en maakt hij vanuit een koffiebar in Stuttgart even tijd voor dit interview.

De campagnes in andere landen waren een stuk korter. “Het leeft helaas niet zo,” zeggen Musak en Wolters. Giles Goodall wist twee maanden geleden nog niet eens dat hij zich überhaupt kandidaat zou kúnnen stellen. “Alles is razendsnel gegaan,” zegt de Brit, nummer zeven op de lijst van de LibDems. “Twee dagen na de Europese top waar brexit afsprong, stonden de kandidaturen open, en alles moest binnen een week geregeld zijn. Alle partijen hebben trouwens lijsten ingediend: ook zij die zo tegen de Europese instellingen gekant zijn dat ze er zo snel mogelijk uit willen.”

Bollocks to Brexit

De LibDems hebben van ‘Bollocks to Brexit’ hun campagnekreet gemaakt, naar een populaire slogan op de grote anti-brexitbetogingen. “De brexiteers hebben een heel simpele boodschap over de gecompliceerde Europese instellingen. Wij proberen nu ook meer emotionele communicatie.” Hoelang Goodalls verkozen landgenoten in het Europees Parlement zullen zitten, is afwachten. “Het kan een maand zijn, drie maanden of zes, of zelfs langer. Maar het kan ook zijn dat de verkozen Britten niet eens in het parlement zullen kunnen zitten.”

De brexit tegenhouden is voor Goodall het kerndoel, mocht hij het onverwacht tot Europarlementslid schoppen. “Anders kunnen we niks verwezenlijken. Maar verder vind ik klimaat nu een heel belangrijk thema. Tegen de klimaatopwarming kan je als lidstaat alleen weinig beginnen, de Europese landen moeten gezamenlijk actie ondernemen. Een voorbeeld dat wij ook gebruiken in onze pro-EU-campagne.”

“Ik wil een socialer Europa, met andere politieke keuzes,” zegt Wolters. “We kunnen wel regeringsleiders bij elkaar krijgen voor een spoedoverleg over de brexit, maar over klimaatverandering kan dat dan niet, terwijl dat eigenlijk veel urgenter is.” Ook Bloss en Musak focussen op de klimaatcrisis, via investeringen in hernieuwbare energie en financiële steun voor de Europese regio’s die steenkool moeten opgeven. Voor de Bulgaarse mag daar ook steun voor biolandbouw in haar land bijkomen. “Mijn land heeft daar enorme lappen vruchtbare akkers voor, maar we missen de geschoolde landbouwers die het kunnen uitvoeren. Bulgaren trekken massaal weg.”

Dat zijn de grote Europese vraagstukken, maar volgen ze ook de Brusselse politiek? “Niet zo heel erg, nee,” geeft Bloss toe. “Dat vind ik niet zo leuk aan mezelf, dat ik op dat vlak niet de ideale migrant ben geweest.” Ook Lara Wolters vindt dat ze de lokale politiek niet voldoende opvolgt. “Pascal Smet volg ik wel op sociale media (lacht).”

Goodall en Hulicius stemmen trouw bij elke gemeenteraadsverkiezing. “Ik ben lokaal trouwens lid van Open VLD,” zegt de Brit in vlekkeloos Nederlands. “Voor deze verkiezing ben ik wat minder betrokken, omdat ik zelf campagne voer.”

“Brussel is wel ... in het Engels noem je dat ‘less than the sum of its parts’.” zegt Goodall. “Als je al die gemeenten samentelt, is Brussel een grote stad. Maar je leest dat niet af aan de ambitie van het bestuur, en dat frustreert me. Ik zie wel vooruitgang de laatste jaren, maar het kan nog altijd beter, bijvoorbeeld op het vlak van architectuur. Er zijn weinig grote, ambitieuze projecten. Netheid blijft ook een groot probleem, vooral downtown. Er zijn ook grote verschillen tussen de gemeenten, dus ik ben voorstander van een fusie met het Gewest.”

“Het is moeilijk voor buitenlanders om het Belgische bestel te begrijpen,” zegt Sevim Musak. “Ik volg nu wel Franse les. Sinds ik beslist heb dat ik hier een flat zou willen kopen, volg ik het meer. Ik denk hier toch nog minstens een paar jaar te willen blijven.”

BRUZZ wilde weten wat deze Europarlementariërs over het Brussels bestel weten en stelde hen 3 vragen. Die vragen en hun antwoorden vind je onderaan dit artikel.

Positief Brussel

Want Musak houdt ‘enorm’ van Brussel. “Eerst woonde ik in Sint-Lambrechts-Woluwe, maar daar was het me veel te rustig. Wij werken vaak tot laat en na acht uur ’s avonds kon je daar zelfs nergens eten meer vinden (lacht). Daarna woonde ik in Etterbeek, maar dat was te dicht bij de Europese instellingen. Nu woon ik vlak bij metrostation IJzer, op een plek waar ik de hartslag van de stad voel, en dankzij de metro toch in vijftien minuten aan mijn werkplek sta.”

“Wat ik erg fijn vind, is de multiculturaliteit van de stad, de levendigheid, alle culturele evenementen. Elke dag kun je hier weer nieuwe dingen leren en ontdekken.”
Ook drie anderen roemen de culturele diversiteit en internationale uitstraling van de stad. “Brussel heeft flair,” zegt Bloss. “Het is een mooie mix van Vlamingen, Walen en internationale inwoners. Er zijn zoveel migrantengemeenschappen die kleur en smaak aan de stad toevoegen, er zijn zoveel verborgen kunstgalerijen en interessante sociale projecten, er zijn toffe feestjes en goede elektronische muziek ... Er is zoveel te zien dat je nog voortdurend nieuwe coole ontdekkingen doet.”

Happy chaos

“Al die verschillende talen en culturen door elkaar, het grote culturele aanbod, dat vind ik echt geweldig,” verwoordt Goodall het. Voor Wolters is de stad een ‘happy chaos’: “Alle soorten mensen leven hier door elkaar. Brussel is geen heel ‘aangeharkte’ stad. Amsterdam vind ik nu vaak te ‘ge-gentrificeerd’. Alles is er een beetje eenheidsworst, alle cafés lijken op elkaar, alle mensen dragen dezelfde kleren. Ik voel er meer druk om te conformeren.”

Voor Eduard Hulicius is Brussel vooral fijn “omdat het een groene stad is met een menselijk formaat. Er zijn heel veel parken. Het weer is hier zo nat dat alle planten hier goed gedijen. In Praag is het veel droger. Al mis ik hier wel een échte zomer en winter.”

Maar Musak – “In de winter vriest het bij ons 15 graden” – klaagt niet over het weer. “Eén ding wat me echt van het hart moet: hoe tráág de administratie werkt. Een jaar lang ben ik bezig geweest om me te registreren in Brussel-Stad. Je kunt online een afspraak maken, maar dat is meteen voor anderhalve maand later.

Bij die afspraak hebben ze me als een man in plaats van een vrouw geregistreerd, en toen was het weer anderhalve maand afwachten. Daarna dacht ik maandenlang dat het in orde was, maar dat was niet het geval: de politie had me nog niet bezocht. Vier keer heb ik een huisbezoek aan moeten vragen: ik kreeg elke keer een negatief antwoord, omdat ze zeiden dat ik er niet woonde. Maar ze lieten nooit een nota achter om me te verwittigen.”

Een keer werd ze bijna beroofd, en ook toen was ze niet blij met de reactie van de politie. “Twee jonge mannen duwden me op de grond, toen ik op een avond laat van werk thuiskwam. Ze probeerden mijn tas en telefoon te stelen. Ik wou een klacht indienen bij de politie. Toen hij hoorde waar het gebeurd was, zelfs zonder dat hij de rest van het verhaal had gehoord, zei de agent dat het waarschijnlijk migranten uit het Maximiliaanpark waren geweest. Ik was daar niet gelukkig mee, volgens mij waren het jongeren die in de buurt wonen.”

Fietsjungle

Gevraagd naar hun grootste frustratie in Brussel, antwoorden Wolters en Bloss unaniem: het gedrag van automobilisten tegenover fietsers. “Als een auto met 50 kilometer per uur op je af komt rijden, zelfs al heeft die je gezien, dan voelt dat heel onveilig en heel onprettig,” zegt Wolters. “Ik ben zelf ook al aangereden. Iemand die mij zo dicht inhaalde dat haar zijspiegel tegen mijn stuur aankwam. Daardoor kwam ik op de andere rijhelft terecht, waar ik op de motorkap van een auto belandde.”

“Fietsen is de snelste manier om je te verplaatsen in de stad, omdat het openbaar vervoer niet zo goed is uitgebouwd,” zegt Bloss. “Maar je moet vrij taai zijn om het te doen in Brussel. En er zijn vaak geen fietspaden, of ze zijn geblokkeerd door auto’s of vuilnis.”.

Hulicius suggereert dan weer “iets moedigs rond de vuilnisophaling”, als we hem vragen wat beter kan. “Plastic zakken zijn makkelijk en goedkoop, maar het is niet esthetisch. Op de dagen van de ophaling liggen er bergen zakken in het centrum. Waarom niet harde plastic containers?” Bloss geeft dezelfde tip. “Duitsers zijn niet gewend dat al dat vuil zo wordt buitengezet.”

“Brussel zou als Europese hoofdstad wat meer de ambitie van een grootstad mogen uitstralen,” vindt Goodall. “Bezoekers zijn toch vaak wat teleurgesteld als ze de Wetstraat of het Schumanplein zien, al bestaan daar nu gelukkig plannen rond. De buurt rond het Luxemburgplein is er echt op vooruitgegaan. De voetgangerszone in het centrum vind ik een normale modernisering die je ook in andere Europese steden ziet. Vroeger had het parlement geen bezoekerscentrum, nu is er het Parlamentarium en het Huis van de Europese Geschiedenis.”

“Die zijn een groot succes, zag ik in de bezoekerscijfers,” zegt Hulicius. “Ze helpen de Europese wijk en Brussel op de kaart te zetten. Toeristen komen nu naar de Grote Markt kijken, het Atomium, en de Europese instellingen.”

Bloss: “Ik denk wel dat meer interactie tussen de Europese ‘bubbel’ en de rest van de stad beter zou zijn. Uit de losse pols: waarom wordt er geen Europees festival in het stadscentrum georganiseerd waar je met EU-ambtenaren kan praten? Vier de diversiteit van de inwoners, door elke groep uit te nodigen.”

BRUZZ contacteerde voor dit artikel ook de fractie van de Europese Conservatieven en Hervormers, waartoe voornamelijk nationalistische en conservatieve partijen behoren. Zij konden ons echter niet in contact brengen met een kandidaat die in Brussel woont

BRUSSEL QUIZ

Hoe goed is ons Europees panel ingeburgerd? We stelden hun drie vragen over de Brusselse politiek.

Hoeveel gemeenten zijn er in het Brussels gewest?

• Michael Bloss: “Ofwel 15 of 23.”
• Giles Goodall en Eduard Hulicius: “19.”
• Sevim Musak: “Tussen 18 en 21? Misschien als ik ze allemaal opschrijf dat ik het exacte aantal weet.”
• Lara Wolters: “Mmm ... nee. Heel veel, want er zijn altijd problemen mee. 15?”

Wat is het verschil tussen gemeenschappen en gewesten?

• Michael Bloss: “Bedoel je de taalgemeenschappen? Ik weet dat de Duitse taalgemeenschap deel uitmaakt van de Franse gemeenschap of zoiets ... Ze hebben verschillende bevoegdheden. De taalgemeenschappen zijn bevoegd voor onderwijs en cultuur, de gewesten voor economische politiek en dergelijke.”
• Giles Goodall en Eduard Hulicius: “Ja, de gemeenschappen zijn verantwoordelijk voor taal, onderwijs, cultuur. De Gewesten voor alles wat met het grondgebied te maken heeft: milieu, openbaar vervoer enzovoort.”
• Sevim Musak: “De gewesten zijn Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Gemeenschappen: Franstaligen en Vlamingen. Ik weet niet wat hun bevoegdheden zijn. Ik denk dat onderwijs op gewestelijk niveau wordt georganiseerd, niet? Ah nee? Ik sla het door elkaar dan.”
• Lara Wolters: “Nee, ik heb het weleens opgezocht, maar ... o wacht! Is het niet zo dat de gemeenschappen over taal en cultuur gaan, en het gewest over infrastructuur beslist?”

Weet je wie de minister-president is?

• Michael Bloss: “... Ik moet passen. Maar ik weet wel dat jullie de 26ste ook Brusselse verkiezingen hebben.”
• Giles Goodall: “Rudi Vervoort.”
• Eduard Hulicius: “Smet? Ah nee, die is gewoon de opvallendste minister. Een PS’er?”
• Sevim Musak: “Nee. Je mag het me wel vertellen!”
• Lara Wolters: “Hoew, wat erg ... Nee. Rudi Vervoort? Ah, zijn naam herken ik wel.”