In aanloop naar de verkiezingen van 26 mei maakte BRUZZ in samenwerking met Le Soir het rapport op van deze Brusselse regering. Dit is de beoordeling van Céline Fremault (CDH).

Eindscore voor Céline Fremault: 59/100

  • Brusselse regering: Minister van Huivesting, Leefmilieu en Energie
  • GGC: Gezin, Armoedebestrijding en Bijstand aan Personen.

Actie: 24/40

+ lage-emissiezone
+ kinderbijslag
- luchtverontreiniging
- sociale woningen

Visie: 17/30

Céline Fremault plukte veel laaghangend fruit, maar nam geen revolutionaire maatregelen.

Communicatie: 18/30

Denkt goed na over haar communicatiestrategie, met persberichten over haar verwezenlijkingen en gerichte lekken aan uitgekozen media. Haalt soms hard uit naar critici.

De Ukkelse CDH-coryfee Céline Fremault voerde op relatief korte tijd een lage-emissiezone in, die volgens het regeerakkoord enkel bij vervuilingspieken van kracht zou zijn. Maar na intern debat – volgens ingewijden vooral onder druk van ministers Smet (SP.A) en Gosuin (Défi) – maakte de regering daar een permanente maatregel van.

Begin 2017 besliste de regering om de tolerantie rond de geluidsnormen voor vliegtuigen boven Brussel te schrappen. Twee Vlaamse belangenconflicten volgden, maar boegbeeld Fremault hield voet bij stuk. Langzamerhand worden meer boetes effectief betaald.

Fremault verbood verder het gebruik van een aantal omstreden pesticiden en plastic zakjes – zonder veel controles op de naleving ervan. Ze maakte pas budget vrij voor achterstallig onderhoud van de grote rioolcollector na kritiek in de media, waardoor rioolwater nog veel te vaak in de Zenne loopt.

Een duidelijke langetermijn-visie over luchtkwaliteit bleef uit

Toen Fremault aankondigde dat de Brusselse regering een princiepsakkoord over “een dieselban tegen ten laatste 2030” had, sprak Rudi Vervoort (PS) haar meteen tegen. De minister-president noemde de ban “nog niet verworven”.

De relaties tussen beiden zijn verzuurd omdat de CDH-top middenin de legislatuur alternatieve meerderheden zonder de PS op de been probeerde te brengen. In Wallonië lukte dat, in Brussel niet. Fremault bleef uiteindelijk loyaal aan het regeerakkoord, maar moest niet meer op cadeaus rekenen. Toch slaagde ze erin een compromis te bereiken over de kinderbijslag, op maat van Brussel en de eisen van haar eigen partij.

Fremault hervormde de huurwetgeving, met aandacht voor onderhuur, samenhuizers en leegstand. Ze voerde praktijktests tegen discriminatie op de huurmarkt in. De ambitie uit het regeerakkoord om 6.500 publieke woningen bij te bouwen, waarvan 3.900 sociale, faalde daarentegen jammerlijk. In plaats daarvan voerde de minister een huurtoelage in, en promootte ze de sociale verhuurkantoren.
Fremault haalt af en toe hard uit naar politieke tegenstanders. Toen vrijwilligers voor Ecolo-Groen met meetbuisjes de luchtkwaliteit maten, noemde zij dat “geen serieuze manier van werken” en “hocus pocus van leerling-tovenaars”. Wetenschappers gingen daar meteen tegenin.

Het is een goed voorbeeld van hoe de minister omging met het onderwerp dat uiteindelijk haar ambtstermijn zou bepalen: de protesten van ongeruste burgers tegen de slechte luchtkwaliteit. Fremault slaagde er niet in om er een duidelijke langetermijnvisie over te ontwikkelen, communiceerde met technische en juridische argumenten en moest met rechtszaken bedreigd worden voor ze extra meetstations aankondigde.

De punten van de regeringsleden

Bekijk ook het rapport en de punten van de andere ministers en staatssecretarissen van de Brusselse regering Vervoort II (2014-2019).

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Brussel, Brussel Kiest 2019: Brussels parlement, rapport van de regering, Céline Fremault

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni