Politicoloog Pascal Delwit na nieuwe peiling: ‘Voor MR lijkt alles mee te zitten’

De ietwat gezapige campagne zal de komende twee weken nog energieker worden, maar politicoloog Pascal Delwit (ULB) verwacht in ieder geval dat twee peilingtendensen op 9 juni ook werkelijkheid worden: de plusjes voor de MR en de minnetjes voor de PS. "Ahmed Laaouej negeert een aanzienlijk deel van de Brusselse bevolking."

Peiling na peiling topt de MR de Brusselse kiesintenties. Ook de laatste rondvraag, die vrijdag gepubliceerd werd door VTM, HLN, RTL en Le Soir, werd op gejuich onthaald in het hoofdkwartier van de Franstalige liberalen. Op twee weken van de verkiezingen is het een mentale opsteker die kan tellen.

MR scoort 23,3 procent, PTB blijft nipt onder de 20 procent en PS raakt net aan 15 procent. Ecolo (12,5 procent), Les Engagés (7,7 procent) en Défi (7,2 procent) sluiten de rij. Ook al bedraagt de maximale foutenmarge vier procent, verschillende trends blijven zich doorzetten. Dat vindt ook de doorgewinterde ULB-politicoloog Pascal Delwit.

Is de MR nu zegezeker?

Delwit: Er zijn altijd last-minute dynamieken mogelijk in een campagne, ontwikkelingen die de kaarten door elkaar kunnen schudden. Maar momenteel lijkt een scenario waarin MR de grootste wordt het meest plausibel.

Profiteren de Franstalige liberalen simpelweg van hun statuut van grootste oppositiepartij of is er meer aan de hand?

Er zijn verschillende factoren. De MR heeft geleerd uit de fouten uit het verleden. Door een prominentere plek te geven aan nieuwe namen met niet-autochtone afkomst spreken ze een breder publiek aan. Denk aan Hadja Lahbib of Youssef Handichi. Er zijn ook een aantal kandidaten uit de Turkse gemeenschap binnengeloodst via Emir Kir, de burgemeester van Sint-Joost-ten-Node. Verder profiteren ze van de verdwijning van kleine rechtse lijsten die in 2019 nog wat stemmen bij de MR wegkaapten, zoals Listes Destexhe en de PP. Die waren toen toch goed voor meer dan vier procent.

Tegelijkertijd heeft Défi het erg moeilijk.

En is die andere centrumchallenger Les Engagés gewoonweg te onbekend in Brussel. Verder zit je ook met het kiespubliek in het zuiden van Brussel, mensen die in 2019 hun stem aan Ecolo gaven, maar nu vinden dat de mobiliteitsslinger wat te fel doorgeslagen is.

Hoe wil de PS haar achterstand nog goedmaken?

Ahmed Laaouej voert een radicale campagne: hij zet volop in op de gemeenten die traditioneel al sterke PS-bolwerken zijn. Dat zijn dan vooral Brussel-stad, Laken, Evere, Koekelberg, Sint-Joost-ten-Node, Molenbeek en ook wel Schaarbeek. Maar vreemd genoeg negeert Laaouej een aanzienlijk deel van de Brusselse bevolking. Hij lijkt de middenklasse niet te willen aanspreken en volop het gevecht aan te gaan met de PTB. Het is maar de vraag of hij daarin zal slagen. Het lijkt erop dat ze bij hun achterban stemmen verliezen aan de PTB, maar tegelijkertijd in de zuidelijke gemeenten ook nog eens verzwakken. Het ontbreekt de PS ook aan persoonlijkheden in het zuiden, op Caroline Désir na. Maar die staat op de Kamerlijst en is niet echt bezig met regionale thema's.

Als de PS inderdaad sterk verliest, kan Laaouej dan wel aanblijven als voorzitter van de Brusselse federatie?

Mocht dit resultaat ongeveer kloppen, dan zal het gaan knetteren aan de Keizerslaan. Laaouej heeft veel tegenstanders en zeker in de zuidelijke gemeenten voelen de lokale PS-afdelingen zich helemaal niet door hem vertegenwoordigd. Tegelijkertijd panikeren de Franstalige socialisten niet snel, denk ik. Ze gaan ervan uit dat hun werkelijke score altijd hoger zal liggen dan die in de peilingen.

Wat met de PTB? De partij van Raoul Hedebouw ligt op koers om de tweede te worden.

Je voelt een soort PTB-dynamiek in de campagne, net zoals je dat had met de groenen in 2019. De PTB is erg aanwezig op sociale media, maar ook op het terrein. Bovendien zetten ze sterk in op Gaza. Al denk ik niet dat ze straks effectief de grootste worden.

Lees verder onder de foto

Wat betekent een sterke PTB voor de coalitievorming?

Hoe groter de PTB, des te groter de kans dat de MR in de regering belandt. Tegelijkertijd lijkt het me onwaarschijnlijk dat zowel de PTB als de PS in de oppositie zouden terechtkomen. Die twee partijen zullen wellicht sterk scoren in de noordwestelijke gemeenten en dat zal je niet kunnen negeren. Bovendien weet de MR dat als ze straks het initiatief zou krijgen, ze de PS ook te vriend wil houden met het oog op de lokale gemeentebesturen die later dit jaar gevormd zullen worden.

Een PS-MR-alliantie is dus waarschijnlijk.

Inderdaad, maar je hebt natuurlijk ook nog de Nederlandstalige kant, waar Groen dan weer wellicht in elke mogelijke coalitie onmisbaar zal worden. Dan zal Elke Van den Brandt eisen dat Ecolo er ook bij is.

De groenen zijn in elke peiling wel aan de verliezende hand.

In Vlaanderen en zeker Wallonië ziet het er niet goed uit voor de groene partijen, maar ik denk dat Ecolo-Groen in Brussel weleens zou kunnen verrassen. Ze staan ondertussen helemaal alleen wat betreft hun standpunten pro-Good Move en zachtere mobiliteit. Ik denk dat we niet mogen onderschatten dat er nog steeds veel Brusselaars zijn die hen daarin volgen, zeker onder het vrouwelijke electoraat.

Als MR over twee weken effectief het meeste stemmen haalt, mag David Leisterh zich dan opmaken voor het minister-presidentschap?

Leisterh is dan wel lijsttrekker en mag zich een protégé van voorzitter Georges-Louis Bouchez noemen, maar in de politiek krijg je geen cadeaus. Zeker als Hadja Lahbib – de tweede op de Brusselse MR-lijst – een pak meer voorkeursstemmen haalt. Dat zal sowieso spanningen opleveren.