Op de titelsong van zijn laatste studioalbum 'Vivre' laat Arno cholesterol rijmen op rock-’n-roll.

Arno keert terug naar zijn maîtresse: het podium

Tom Peeters
© BRUZZ
03/02/2022

Je kan denken van een non-conformistische performer als Arno wat je wilt, maar de dingen die hij, stotterend en vaak schertsend, in interviews vertelde, bleven tenminste geen dode letter. Hij leefde zijn woorden en bleef consequent de dag plukken. Ook het monster met de grote K zou daar niets aan veranderen. Na een Radio 1 Sessie kondigde hij intussen alweer drie Brusselse en twee Oostendse shows aan.

Zolang we hem kennen, heeft hij gezegd dat optreden zijn brandstof is. Het geeft hem adrenaline, energie, kracht, kortom zin. Keer op keer noemde hij muziek de maîtresse die hem nooit bedrogen heeft. Een reportage voor Leven, het magazine van Kom op tegen Kanker, schetste de rebelse zanger als modelpatiënt, zij het op z'n Arno's. Hij kon zijn favoriete maîtresse toch niet in de steek laten?

Op het podium worden mijn geest en mijn lichaam één, ik denk aan niets meer

Arno

In hetzelfde artikel verklaarde zijn dokter dus dat hij begin 2020 zelfs tijdens zijn chemokuur bleef optreden. “Dan stond ik op het podium met op mijn rug een kokertje met een pompje dat de chemo in mijn lijf stuwde,” legde de geridderde European cowboy uit. Van zijn operatie zelf kon hij zich niet veel herinneren. “Ik weet alleen nog dat ik voor de rest van mijn dagen een litteken op mijn buik heb groot genoeg om een vijfling te laten passeren. Op het strand paraderen in mijn string zit er niet meer in,” klonk het met een kwinkslag.

Toen later een pandemie en verplichte rust zijn concertplannen opnieuw overhoophaalden, had hij het moeilijker, omdat hij geen brandstof meer kon tanken. “Ik kan dat eigenlijk niet goed uitleggen, maar op het podium worden mijn geest en mijn lichaam één, ik denk aan niets meer,” vatte hij zijn band met de bühne samen. Op de titelsong van zijn laatste studioalbum Vivre laat hij cholesterol rijmen op rock-'n-roll. Maar veel meer dan het tongue-in-cheekgehalte zijn het de rauwheid en diepmenselijkheid die blijven kleven. Zonder veel franje opgenomen aan de zijde van de Franse pianist Sofiane Pamart in november 2020 in zijn geliefkoosde ICP-studio is dat album eens te meer een bewijs dat elke geleefde dag een gewonnen dag is.

ARNO
5, 13, 21/2, 20.00, Ancienne Belgique, www.abconcerts.be

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni