De fazant, de kleurrijke allesvreter

Het lijkt erop dat er steeds minder fazanten rondlopen in Brussel, en dat is goed nieuws voor de ongewervelden in het gewest.

Fazant Brabançonne mag dan wel een Brusselse, culinaire klassieker zijn, de fazant zelf is dat allesbehalve. De Phasianus colchicus trippelde oorspronkelijk rond in Colchis, een deel van het huidige Georgië. Het eerste deel van de Latijnse benaming is een verwijzing naar de rivier Phasis, vandaag de Rioni.

Lang geleden werden fazanten naar West-Europa gebracht, waarschijnlijk vanwege hun kleurrijk jasje en de jacht. “Maar eigenlijk horen fazanten hier niet thuis”, zegt Simon Feys van Natuurpunt. “Voor de natuur zou het dus geen slecht nieuws zijn mocht het fazantenbestand afnemen in onze contreien.” Fazanten eten namelijk alles op wat ze tegenkomen: bessen en insecten, maar ook ongewervelden zoals hagedissen. Ze worden zelfs voor een groot deel verantwoordelijk gehouden voor het verdwijnen van de hazelworm in Brussel.

Natuurpunt werkt momenteel aan een vogelatlas om alle soorten die in Brussel voorkomen in kaart te brengen. “Op de eerste kaartjes ziet het ernaar uit dat er heel wat minder fazanten rondlopen dan vroeger, maar dit zijn nog maar de eerste vaststellingen”, zegt Feys. “Het onderzoek is een jaar bezig en zal nog twee jaar duren.”

Al hoeven liefhebbers niet te vrezen: een wandeling in de buurt van Neerpede of Vogelenzang kan dezer dagen een bijzondere ontmoeting opleveren met een kleurrijke, polyamoureuze haan of een bruingevederd vrouwtje. “Vooral in het westen van de stad, waar er nog landbouwgronden en open velden zijn, zitten fazanten”, zegt Feys. Al moet je wel goed zoeken in bosjes of hoog gras, want daar broeden de vrouwtjes momenteel hun olijfgroene eieren uit in een grondnest.