Fietsende EU-ambtenaren niet opgezet met plannen voor fietsbrug Schuman-Luxemburg

Met een fiets- en voetgangersbrug wil de Brusselse regering voor een vlottere verbinding zorgen tussen het Berlaymontgebouw en het Europees Parlement, maar net de fietsvereniging van het EU-personeel is gekant tegen het project. “Het echte probleem is dat we een Europese wijk vol auto’s hebben, en dat lost deze brug niet op.”

Wie van het Europees Parlement aan het Luxemburgplein naar de Europese Commissie aan het Schumanplein wil fietsen, moet de drukke Belliard- en Wetstraat oversteken. Die fietsroute wil de Brusselse regering eenvoudiger en korter maken, door een brug te bouwen van treinstation Schuman tot aan de esplanade voor het Europees Parlement.

Daartoe ondertekende de Brusselse regering in 2019 al een akkoord met het Europees Parlement en spoorwegbeheerder Infrabel. De fiets- en voetgangersbrug moet de spoorlijn tussen Schuman en Brussel-Luxemburg volgen en zou bovenop de spoordijken gebouwd worden.

Het project staat nog in de kinderschoenen, zo moet er nog een haalbaarheidsstudie worden uitgevoerd. Maar de EU Cycling Group laat al van zich horen. De vereniging van fietsende EU-ambtenaren heeft grondige bedenkingen bij de fietsbrug.

“Het traject Schuman-Luxemburg wordt veel gebruikt door EU-ambtenaren met de fiets en elke keer word je geconfronteerd met die immense stadssnelweg,” wijst Oliver Kozak naar de Wetstraat vanop de esplanade voor het hoofdkwartier van de Europese Commissie. Kozak is voorzitter van de EU Cycling Group, die meer dan 2.700 fietsende personeelsleden van de verschillende EU-instellingen vertegenwoordigt.

De Brusselse regering wil dat, samen met Beliris, oplossen door een gloednieuwe fiets- en wandelverbinding te bouwen. Maar daar knelt het schoentje. “We vrezen dat dit een heel duur project wordt. De middelen die hieraan besteed zullen worden, kunnen beter gaan naar infrastructuurwerken die fietsers en wandelaars in de Europese Wijk écht kunnen gebruiken,” zegt Kozak, die het over een ‘prestigeproject’ heeft.

“Vooral hoge ambtenaren en politici zullen de brug kunnen gebruiken, om van het ene gebouw naar het andere te wandelen zonder gebruik te moeten maken van de chauffeursdienst, dat is waar, maar voor de dagelijkse fietser en wandelaar brengt dit weinig bij. Deze brug is niet de oplossing voor het echte probleem, en dat is dat we een Europese wijk vol auto’s hebben.”

'Snelwegen horen hier niet'

“In het midden van de stad zitten we hier met twee snelwegen, de Wetstraat en de Belliardstraat,” gaat Kozak verder. “Zoiets hoort hier niet. In plaats van de bestaande weginfrastructuur te verbeteren en veiliger te maken voor fietsers, wil men er een brug over bouwen. Door de bestaande autoinfrastructuur onaangeroerd te laten, moedigt men het autogebruik in het stadscentrum juist aan.”

Kozak vindt het ook geen goed idee om een brug te bouwen waarop zowel fietsers als voetgangers zijn toegelaten. “Dat zal tot conflicten leiden,” aldus de voorzitter van de EU Cycling Group. In plaats van een fietsbrug te bouwen ziet hij meer heil in de herinrichting van andere delen van de trajecten waarvan fietsende EU-ambtenaren regelmatig gebruikmaken.

“We nemen vaak zijstraten van de Belliard- en Wetstraat, als de Trier- en de Aarlenstraat. Die straten staan vaak nog vol auto’s en voor voetgangers zijn de voetpaden soms erg smal. Als fietser zit je er dan weer vaak tussen de bussen en de taxi’s. De meeste fietsers vinden dat onaangenaam, en het voelt onveilig. Daar is dus nog veel ruimte voor verbetering.”

In de acht jaar dat hij in de Europese wijk werkt, heeft Kozak wel al veel verbeteringen gezien voor fietsende Brusselaars. “Toen ik hier aankwam leek ik als fietser bijna op een kamikaze. Ik moest de hele tijd tussen de auto’s rijden, het was dodgy. Nu kan ik bijna op mijn hele pendeltraject gebruikmaken van fietspaden,” aldus Kozak nog.

Zo heeft de Brusselse regering de voorbije jaren zowel de Wet- als de Belliardstraat aangepakt door er rijstroken te schrappen. “De fietsinfrastructuur die in de plaats is gekomen benutten wij heel vaak. Het is een positieve evolutie die verdergezet mag worden.”

“Maar de Europese wijk blijft een buurt die rond de auto gebouwd is. Overal sta je voor gigantische banen vol autoverkeer. De sfeer hier nodigt nog altijd niet echt uit tot fietsen.”