Is politiek conflict, of is het consensus? Het is een vraag die filosofen al enkele eeuwen bezighoudt. Volgens de ene is democratie het georganiseerd meningsverschil en moet het debat in het parlement leiden tot de best mogelijke oplossing voor iedereen.
© Kevin Van den Panhuyzen
| Françoise Schepmans (MR), burgemeester van Sint-Jans-Molenbeek.
Debat
Edito: een goede burgemeester schoffeert geen enkele inwoner
Voor de andere is democratie een spel met winnaars en verliezers en hoort verliezen er nu eenmaal bij. Even op de tanden bijten tot de volgende bestuursperiode.
Voor lokale politiek ligt dat enigszins anders. De burgemeester wordt geacht au-dessus de la mêlée te staan. Boven het gewoel. De burgemeester is er voor iedereen.
Hij slaat en zalft en probeert zo de samenlevingsproblemen aan te pakken om te komen tot een hechte gemeenschap. Een burgemeester hoort verbindend te zijn.
Zo heeft alvast Françoise Schepmans (MR) het begrepen, burgemeester van het sociaal en cultureel erg verdeelde Molenbeek. Ze zegt waar het op staat, maar ze zal geen bevolkingsgroepen schofferen. Ook burgemeester Bart Somers (Open VLD) voert in Mechelen een eerder verbindend discours.
"De burgemeester van Antwerpen laat geen kans onbenut om uit te halen naar een bepaald deel van de inwoners. Moslims of wie van de onderstand leeft staan dan in het verdomhoekje"
Die idee wordt vandaag uitgedaagd. De burgemeester van Antwerpen laat geen kans onbenut om uit te halen naar een bepaald deel van de inwoners. We moeten daar geen tekeningetje bij maken. Het zijn vaak de moslims die in het verdomhoekje staan. En als zij het niet zijn, dan gaat het over wie van de onderstand leeft, waarmee dan toch weer dezelfde groep wordt bedoeld. Die moeten gestraft worden, zo klinkt het nu, omdat ze hun kinderen niet naar de kleuterklas sturen.
De framing is, zo lijkt het, haast permanent identitair. Je behoort tot dé groep of je behoort er niet toe. Behoor je er niet toe, ben je de pineut.
Het doet wat denken aan wat Schaarbeek in de jaren 1970 en 1980 meemaakte met het FDF. Toen zwaaide burgemeester Roger Nols er de plak. Ook hij liet niet na om een bepaalde groep, de Vlamingen in dit geval, in het verdomhoekje te zetten. Tot vandaag nog worden de wonden gelikt.
De vraag rijst wat met deze manier van politiek bedrijven wordt beoogd. Wil De Wever zo bekomen dat wie nu niet tot de groep behoort zich zal aanpassen, zodat die er geleidelijk wél toe zal behoren.
Of hoopt hij zijn macht te kunnen versterken door in te spelen op de vermeende (xenofobe) grondstroom in Vlaanderen. Maar hoe gaat dat dan in de stad, waar een groot deel van de bevolking uitgesloten wordt? Hoe het ook zij, een burgemeester die zo polariseert, het blijft een vreemd schouwspel.
Tekenend was de reactie van minister-president Geert Bourgeois (N-VA) op de radio die benadrukte dat een beleid vanuit een positieve boodschap moet vertrekken.
Hij kreeg het niet over zijn lippen om het idee van de Antwerpse N-VA te verdedigen om leefloon af te pakken van ouders die hun kinderen niet naar de kleuterklas sturen. Dat kan natuurlijk zijn omdat hij zijn eigen meerderheid in de Vlaamse regering niet voor het hoofd wil stoten, maar we nemen er gif op in dat hij er ook niet achter staat.
Lees meer over: Brussel, Opinie, Françoise Schepmans, lokale politiek, burgemeester
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.