De minister die nog maar eens op prikcampagne moet

Brussels Ecolo-minister Alain Maron moet deze week de herfstcampagne tegen corona verkopen. Nog dit najaar volgt de nieuwe ophaalkalender voor huisafval. Goede communicatie is twee keer van tel. "Je voelt dat gezondheid niet zijn thema is."

Eerst de vaccinaties: terwijl Vlaanderen de uitnodigingen voor de tweede boosterprik vorige week verstuurde, stelt Alain Maron het plan voor Brussel pas eind deze week voor. Zijn terugkeer uit vakantie lijkt een kleine flashback naar de laatste twee jaar, want met de start van het nieuwe schooljaar loert nog maar eens het risico op een nieuwe besmettingsgolf. “Op basis van modellen van de Universiteit Hasselt verwachten we heel waarschijnlijk een piek midden oktober. Hoe hoog die wordt, hangt af van de mate van vaccinatie,” zegt Gudrun Briat van de FOD Volksgezondheid.

Dus komt er voor alle volwassenen een tweede boosterprik - de 80-plussers waren al uitgenodigd - boven op de eerste die vorige winter al was aangeboden. In Brussel kregen minder dan vier op de tien inwoners die eerste booster. Zeker oudere en kwetsbare personen krijgen hun vierde prik best in de loop van september, zegt Briat. In Brussel is het aan minister Alain Maron om de zoveelste campagne in goede banen te leiden.

Alain Maron is nu drie jaar Brussels minister voor Gezondheid. Bij aanvang had hij niet voorzien dat die bevoegdheid zo’n grote hap uit zijn tijd zou nemen. Maron moest plots knopen doorhakken over mondmaskers, testcentra en covid safe tickets. Ondertussen kwam er thuis een dochtertje bij en lagen zijn grote dromen uit het regeerakkoord, zoals de isolatie van de huizen of de uitrol van 11.000 laadpalen, te wachten. Dat de Ecolo-minister wel in de media kwam met een campagne rond groene mobiliteit, maar stiller was over de vaccinaties, leverde hem forse kritiek op. “Je voelt dat gezondheid niet zijn thema is. Hij heeft het zich ook niet eigen proberen maken,” zegt politicoloog Pascal Delwit (ULB). Marons entourage is het daar niet mee eens. “Wij hebben hem net moeten zeggen dat hij de kritiek naast zich moest neerleggen,” zegt een Ecolo-collega.

Geen mediafiguur

Maron startte zijn politieke carrière in de gemeenteraad van Sint-Gillis. Hij is afkomstig uit Verviers, maar verloor zijn hart na zijn studies aan de Brusselse gemeente. Daar werkte hij lang als journalist en coördinator bij het sociaal-geëngageerde tijdschrift Alter Échos. Als Brussels parlementslid bracht hij later het Samusocial-schandaal aan het licht, wat hem bejubeld bovenaan de Ecolo-kieslijst bracht in 2019. Maar waar hij als oppositielid goed durfde doordrammen, leek hij kritiek op zijn eigen ministerschap liever af te wimpelen. In de bijzondere coronacommissie in het parlement vroeg Maron om aandacht voor de toekomst en niet voor verleden flaters. Ook na anonieme achterklap van zijn eigen regeringscollega’s in de Vlaamse media beet hij van zich af. “Kon Brussel sneller zijn gegaan met de vaccinaties? Franchement, nee,” zei hij vorig jaar aan De Standaard.

De ingewikkelde Brusselse context wordt door critici niet ontkend. “Toch voel je hier weinig politieke wil om de vaccinatie door te drukken. Dat ligt niet alleen bij Alain Maron, maar hij is een deel van de puzzel,” zegt Delwit. Marons omgeving noemt zijn media-afwezigheid liever een bewuste keuze. Hoe minder interviews, hoe meer hij kon doorwerken, klinkt het. Coronacrisismanager Inge Neven leek wel zijn schild voor de pers. “Dat wij soms het vuile werk moeten opknappen, so be it,” zei Neven daarover vorig jaar bij BRUZZ.

Afvalophaling

Maron mag duimen dat haar opvolger dat even gelaten zal doen. Neven zwaait eind deze maand af en haar coronateam bij de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie is al flink uitgedund. De achterblijvers moeten deze herfst zoveel mogelijk Brusselaars overtuigen voor een vierde prik, om de ziekenhuizen niet nog eens te belasten. Ondertussen wacht hun verantwoordelijke minister nog een ander heikel dossier: de hervorming van de afvalophaling. En net als gezondheid is netheid niet Marons lievelingsbevoegdheid.

“Je riskeert je tanden erop stuk te bijten,” zei hij in een interview met BRUZZ in 2019. Niemand in de Brusselse regering wou het thema in zijn portefeuille. De administratie Net Brussel sukkelt al jaren met interne problemen en de vakbonden, vooral de liberale VSOA, staan er sterk. Het voorbije halfjaar is er al zeker vijf keer gestaakt. Rondslingerend vuilnis op straat: het geeft een groene minister geen fraai imago.

Maron wordt verweten te weinig naar de bonden te luisteren. Ze zijn meer dan benieuwd naar het plan dat hij begin september zal aankondigen. Officieel is er nog niets gelost, maar op termijn zouden de witte zakken voor restafval maar één in plaats van twee keer per week worden opgehaald. Dat moet de Brusselaar beter laten sorteren: voedselafval gaat dan in de oranje zak, verpakkingen in de blauwe. “Schrijf maar dat ik eens goed lach,” zegt een ACOD-afgevaardigde bij Net Brussel. “In sommige Brusselse straten zie je nooit een oranje zak.” De bonden vrezen nu al meer werk. Minister Maron zal een manier moeten vinden om zowel de burger als de vuilnisophalers tevreden te houden. Deze herfst wordt zijn kans om overleg en daadkracht te combineren.