Kim Vande Pitte (31) groeide op als dochter van Belgische ouders in het zuidoosten van Frankrijk. Ze kwam naar Brussel om er te studeren: grafisch ontwerp aan ERG en textielontwerp aan La Cambre. in 2012 lanceerde ze haar eigen merk. Voor haar derde collectie organiseerde ze onlangs een succesvolle crowdfundingcampagne.
© Saskia Vanderstichele
| Kim Vande Pitte, textielontwerpster.
Enfant terrible: Kim Vande Pitte, textielontwerpster
© Saskia Vanderstichele
| Kim Vande Pitte.
Mijn nieuwe collectie is geïnspireerd door de brutalistische stroming in de architectuur. Ik hou van het compromisloze minimalisme en de pure, eerlijke esthetiek. Enerzijds lijken massieve betonnen gebouwen koud en zwaar, maar anderzijds kun je helemaal opgaan in het lijnenspel. Klare lijnen en volumes hebben me altijd geïntrigeerd. Meer dan kleuren, al hoeft het voor mij niet meer altijd zwart-wit te zijn. Ook bloemenmotieven zeggen me weinig. Die uitgepuurde stijl neem ik mee in mijn ontwerpen voor tafellakens, kussens, gordijnen en meubels.
Mijn productie is kleinschalig en artisanaal en gebeurt voor honderd procent in Europa. Ik gebruik verantwoord geproduceerde, natuurlijke materialen en selecteer bedrijven die dezelfde waarden delen. Slow design, onder het motto ‘minder en beter’. Dat betekent dat ik constant moet jongleren, want de prijzen moeten ook betaalbaar blijven. Niet dat ik met Ikea wil concurreren. Mijn particuliere klanten kiezen bewust voor Belgisch kwaliteitsdesign. Dat geldt ook voor de professionals, zoals uitbaters van designwinkels en binnenhuisarchitecten. Ze gaan mee in mijn grafisch universum.
"Mijn merk is mijn leven"
2019 wordt het jaar van de waarheid. Ik heb mijn job in de horeca opgezegd om mij volledig aan mijn merk te wijden. Ik ga volop voor een professionele aanpak. De Job Yourself-maatregel hielp mij om een businessplan op te maken. Met de crowdfundingcampagne op Kickstarter kon ik niet alleen ruim 7.000 euro inzamelen, ik kon ook mijn communicatie uittesten.
Ik wil immers een aantrekkelijk en coherent verhaal vertellen. Mijn collectie hoop ik in september in Brussel te kunnen voorstellen en in januari 2020 op de vakbeurs Maison & Objet in Parijs. Tapijten, geweven jacquard- en quiltstoffen maken voor het eerst deel uit van mijn gamma. Ik droom ook nog van badtextiel. Ik werk momenteel hard aan mijn droom en dat geeft me energie. Ik kan doen wat ik graag doe. Mijn merk is mijn leven. Niet toevallig bestaat de naam uit mijn initialen KVP. Kort, efficiënt, tot de essentie herleid, zo heb ik het graag (glimlacht).
Bij mijn ouders veranderde de inrichting van het huis elk jaar. Mijn vader is meubelmaker, mijn moeder stoffeerder. We gingen in het weekend naar decoratiewinkels. Ik vind de inrichting van je huis intiemer dan de kleding die je draagt. Mode fluctueert ook zo snel. C’est l’enfer. Ik heb een andere mentaliteit. Mijn naaste omgeving steunt mij in mijn creatieve ondernemerschap. Ik heb het privilege om te kunnen wonen en werken in het familiehuis in Watermaal-Bosvoorde. Ik dank er de hemel elke dag voor, want ik ben graag alleen en heb nood aan rust en ruimte. Maar beschrijf me nu niet als een kluizenaarstype (lacht uitbundig).
Ik heb me nooit Française gevoeld op het platteland in Zuid-Frankrijk. Ik groeide op in een Belgisch gezin en droomde van kleins af om in België te wonen. Toen ik tien was, stapte ik al alleen op de trein naar Brussel om er familie te bezoeken. Ik fleurde op van de dynamiek die er heerste. De regen en de kou nam ik er graag bij. Ik vind Belgen erg open en warm. Ik geniet van de gemoedelijke sfeer.
In Brussel hou ik vooral van de inspirerende mensen en de mengeling van architectuurstijlen. De stad is ook tamelijk groen en de levenskwaliteit ligt hoog. Ik wandel graag tot in Elsene, drink een glas met vrienden, bezoek tentoonstellingen, planten- of rommelmarkten. J’adore ça.
Lees meer over: Brussel, Samenleving, textielontwerp, Enfant Terrible
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.