Werner Claeys (35) studeerde handelswetenschappen aan EHSAL en behaalde nadien een master na master accountancy en revisoraat aan de KU Leuven. Werkte voor Ernst & Young en BB&B-Bedrijfsrevisoren. Begon als bedrijfsrevisor in 2014 Groupe Audit Belgium in Jette. Heeft drie kinderen van 8, 5 en 4 jaar.
© Saskia Vanderstichele
| Werner Claeys, bedrijfsrevisor en oprichter van Groupe Audit Belgium.
Enfant terrible: Werner Claeys, bedrijfsrevisor en oprichter van Groupe Audit Belgium
© Saskia Vanderstichele
| Werner Claeys, bedrijfsrevisor en oprichter van Groupe Audit Belgium.
Onverwacht kreeg ik in 2013 vanuit Parijs het aanbod om in België een kantoor te starten voor het internationale netwerk Groupe Audit. Ik had na mijn studies handelswetenschappen in Brussel (EHSAL) en een extra master accountancy en revisoraat in Leuven, bij Ernst & Young en bij BB&B-Bedrijfsrevisoren gewerkt. Ja, economie en boekhouding waren al mijn enige sterktes in mijn humanioratijd. Toen kwamen medeleerlingen zelfs bij mij thuis studeren.
Het is in België zeer moeilijk om een eenmansbedrijf te beginnen als bedrijfsrevisor. Toch nam ik de uitdaging aan, geruggensteund door relaties en budgetten die me vanuit Parijs toegeschoven werden. Dankzij de overname van het bedrijfsrevisorenkantoor Jos Vanhees in 2014, en in 2016 van VDP Audit (Vandaele Pirenne & co.) en Danvoye & Co groeiden we snel tot een bureau van vijf man. Twee jaar later, en weer een overname verder, waren we al met vijftien medewerkers. Ondertussen staat de teller op 21, verspreid over Antwerpen, Nijvel en onze zetel in Jette, met als belangrijkste activiteit audit.
Ik moet bekennen dat het beroep in volle technische evolutie is, sinds de controles op revisoren in 2014 strenger zijn geworden. Risico’s identificeren en daar een audit op afstemmen, heeft meer en meer te maken met analyse van IT-systemen. De hamvraag is: zijn de programma’s waarmee een bedrijf vandaag werkt wel getrouw?
"Brussel voel ik als pure nostalgie naar mijn jeugd"
Geen wonder dat een aantal oudere bedrijfsrevisoren die IT-evolutie niet meer wil bijbenen. Met een gemiddelde leeftijd van 35 jaar bij ons personeel, kunnen wij die grote studie- en tijdsinvestering wel opbrengen. Om stress te counteren hebben we een eigen bedrijfscultuur: we beperken het aantal dossiers per persoon en kiezen daarmee voor minder rentabiliteit.
Dat komt eveneens het werkklimaat erg ten goede. Wie we als klanten hebben in Brussel? Zij die vanaf een omzet van negen miljoen euro een audit moeten laten doen of zij die dit vrijwillig laten doen. Dat gaat van Wibra, Biogen en Ziegler, en van Brik Student en amateurtheaterhuis Zinnema tot Leefmilieu Brussel en het Olympisch Comité. Alles samen goed voor ongeveer 250 dossiers voor de controle van jaarrekeningen. Daar komen nog eens een tweehonderdtal eenmalige opdrachten bij.
Ik denk dat ik de jongste man in België ben die de stap durfde te zetten naar de oprichting van een nieuw auditbureau. Sommigen verklaarden me gek. Het enige probleem is personeel vinden, want dat is schaars. We moeten de hele selectieprocedure zelf organiseren.
En dat terwijl de grote jongens de Kinepolis afhuren om studenten, die pas de tweede maand van hun laatste jaar inzetten, uit te nodigen met filmtickets, eten en alles erop en eraan. Ze geven hen al voor kerst van dat studiejaar een contractgarantie.
Dat wij met zoveel Vlaamse werknemers in Jette zitten, spreekt voor zich. De Buitenring kent amper of geen files ’s ochtends, het is de Binnenring die vastzit richting Zaventem. Ook heeft Brussel dat internationale en onbenoembare karakter. Noem eens een andere stad waarin alles evident en zonder complexen is, met een tolerante mentaliteit. Antwerpen? (lacht) Alles buiten ’t Stad is toch parking, zeggen ze daar. Brusselaars zijn veel bescheidener op dat vlak.
Veel vrije tijd heb ik niet meer met drie kinderen en deze job die eigenlijk mijn hobby is. Maar Brussel is voor mij pure nostalgie, zoals ... met het eerste lief naar Kinepolis gaan. Brussel is echter geen studentenstad, vandaar dat ik nog een jaartje Leuven heb gedaan, om eens echt uit de bol te kunnen gaan. En omdat budget voor een student belangrijk is: een spaghetti voor vijf euro en een pint voor één euro.
Van nostalgie gesproken, was dat even een opdoffer toen ik deze zomer mijn kinderen van Bruparck wou laten genieten. Ik was gechoqueerd, oeps Bruparck weg.
Lees meer over: Jette, Samenleving, Enfant Terrible, werner claeys, bedrijfsrevisor
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.