Violiste Elisabeth Klinck over haar nieuwe album: 'Ik maak het vooral mezelf moeilijk'

De Brusselse violiste Elisabeth Klinck laveert met gemak tussen klassiek en experiment, van het MA Festival in Brugge tot het toneel van Miet Warlop. Deze week presenteert ze in de AB haar tweede soloalbum Chronotopia – geen groots vertoon, maar een intieme thuismatch vol kronkelende klankwerelden.

De Boterhammen in het Park zijn op, de Bar Chaud is afgekoeld en ook met het gefeeërie is het gedaan. Vanaf september wordt het publiek van de Ancienne Belgique gewoon weer binnen verwacht. Op 9 september bijvoorbeeld, voor een concert van de niet voor één gat te vangen Elisabeth Klinck. De Brusselse violiste is klassiek geschoold, maar voelt zich even thuis op radiozender Klara, die haar tot een van ‘De Twintigers’ omdoopte, en het MA Festival in Brugge, als op het toneel bij Miet Warlop of in de grote zaal van de AB, waar ze nu met haar tweede soloalbum Chronotopia onder de arm een thuismatch speelt.

“Goh, ‘grote zaal’ klinkt zo gewichtig. We gaan het wel intiem houden hoor,” glimlacht Klinck. “Het is niet zo dat ik die locatie koste wat het kost van mijn checklist wilde afvinken, het was gewoon de zaal die nog vrij was. Ik maak niet echt een onderscheid tussen verschillende venues. Ik treed niet per se anders op in de Ancienne Belgique dan op het MA Festival. Eigenlijk is het vooral aanpassen voor mijn geluidstechnicus Oscar. Doordat we nu ook elektronische instrumenten gebruiken, zal hij meer de handen vol hebben. Het verschil zit hem niet in het genre of de locatie, maar in de klankwereld.”

Klinck noemt haar muziek zelf “niet echt rechtlijnig” en dat vindt ze, voor alle duidelijkheid, een positieve eigenschap. Met een vleug klassiek, wat vrije improvisatie en een geut experimentele elektronica overstijgt ze alle genregrenzen. “Ik maak het er vooral mezelf moeilijk mee, omdat mijn nummers lastiger vanbuiten te leren zijn. Voor het publiek maakt dat in mijn ervaring minder uit. Ik heb het gevoel dat muziek er op de een of andere manier altijd wel in slaagt om geïnteresseerde luisteraars te bereiken.”

Al erkent Klinck dat het niet vanzelfsprekend is om haar kronkelende muziek in de AB onder te brengen – een pluim op de hoed van de organisatie. “Als concertzaal midden in Brussel heb je de verantwoordelijkheid om je lokale scene te ondersteunen. Programmator Mich Leemans verzet op dat vlak prachtig werk. Hij denkt mee out of the box, steekt zijn nek uit voor jonge mensen en toont hoe eclectisch en experimenteel Brusselse artiesten zijn. Elders blijft men toch vaker in het eigen veld hangen. Hier helpen we elkaar continu in elkaars projecten, als een soort vangnet dat lak heeft aan de grenzen tussen disciplines. Een hechte kliek waarin iedereen zijn eigen esthetiek heeft. Enorm aantrekkelijk.”

Elisabeth Klinck stelt op 9/9 haar tweede soloalbum Chronotopia voor in de Ancienne Belgique, abconcerts.be