Bekertijd in Brussel: Anderlecht op zoek naar boost, Union naar nieuwe stunt

Union en Anderlecht krijgen juist voor Kerstmis de kans om hun jaar in schoonheid af te sluiten. Dat geldt vooral voor paars-wit, want het bekertoernooi lijkt voor Anderlecht halfweg de competitie nog de enige weg naar een Europees ticket voor volgend seizoen. "De match van het jaar? Bij Anderlecht geldt dat voor elke wedstrijd", was trainer Frank Vercauteren weer de nuchterheid zelve op de persconferentie.

“Kunnen wij als Anderlecht zeggen dat Club Brugge favoriet is?” Zo klonk het retorisch bij de trainer van Anderlecht Frank Vercauteren op de persconferentie, daags voor de confrontatie met aartsrivaal Club Brugge in de kwartfinales van de Beker van België.

Cruise control versus damage control

Het antwoord is ‘neen’, maar eigenlijk is dat de waarheid geweld aandoen. Club Brugge fietst op zijn dooie gemakje door de competitie. Dat bewees blauw-zwart afgelopen zondag nog maar eens met een eenvoudige 3-0-zege tegen KV Mechelen.

De West-Vlamingen werken dit seizoen hun wedstrijden af op cruise control. Ze spelen in België sneller dan de rest, met veel diepgang, en slagen erin om dat niveau keer op keer vast te houden. En wanneer het moet, krikken ze het op. Dat bewees Club in de Champions League, waar ze met vlagen zelfs de evenknie waren van kleppers als PSG en Real Madrid. Met een derde plek overwinteren ze dan ook verdiend in de Europa League.

Bij Anderlecht kunnen ze daar voorlopig alleen maar van dromen. Daar laat het bestuur zich leiden door damage control. Het beste voorbeeld daarvan is de veelbesproken open brief aan de fans op de website van de club. Die moest supporters inlichten over de werking van de club, maar leek meer op een poging om tijd te kopen. En dat schoot bij velen in het verkeerde keelgat. Zeker omdat er gesproken werd over ‘de realistische ambitie’ om pas over drie jaar weer aan te knopen met de titel.

Op zoek naar referentiematch?

Op papier is Club Brugge dus torenhoog favoriet. Vercauteren beseft dat als rasecht voetbaldier ook, maar in voetbal kan natuurlijk alles. “We hebben de ambitie om door te stoten. Als je die niet meer hebt, dan moet je er bij een club als Anderlecht niet meer aan beginnen. Maar het is voor mij niet de match van het jaar. Voor Anderlecht geldt dat bij elke wedstrijd, zeker als je ons programma bekijkt (Anderlecht speelt deze zondag in de competitie thuis tegen Racing Genk en volgende week vrijdag op verplaatsing bij Antwerp, red.).”

Toch geeft de coach toe dat een zege een mentale opsteker zou zijn. “Als we Club kloppen, dan zal dat uiteraard een boost geven aan de spelers. Dan hebben we mits goed spel een referentiematch om op verder te bouwen. Maar een keerpunt zal dat niet zijn. Daarvoor verandert alles in het voetbal veel te snel. Want wat zal er gezegd en geschreven worden als we verliezen van Genk?”

Voor de komst van Club Brugge is het Lotto Park nog eens volledig uitverkocht, maar met Verschaeren in de lappenmand, en ook Kompany en Chadli die twijfelachtig zijn, zit het Anderlecht weer niet mee. Het zal, zoals de ideologie van de club dat voorschrijft, aan de jongeren zijn om de queeste naar een eerste bekertriomf sinds 2008 (!) levend te houden. Zij zullen dus ook de penalty’s moeten trappen als het tot een thriller komt. “Het zal wel moeten en lijkt me logisch, want veel mannen met ervaring hebben we niet meer hé”, antwoordde Vercauteren met een kwinkslag op de vraag of die daar klaar voor zijn.

Geen Selemani

Ook Union dingt nog mee naar de beker, maar daar heeft de competitie duidelijk voorrang. Dat bleek uit de achtste finales tegen Westerlo. Coach Christiansen bracht toen een veredeld B-elftal tussen de lijnen, maar dat weerhield L’USG niet om zich na verlengingen en strafschoppen te plaatsen voor de volgende ronde.

In de kwartfinales wacht KV Kortrijk, en dat is voor de Unionisten een naam met een wrange nasmaak. De West-Vlamingen lokten de voorbije zomer Faïz Selemani naar het Guldensporenstadion, maar dat gebeurde niet zonder slag of stoot.

(lees verder onder de foto)

De flankaanvaller van Union maakte zich helemaal onmogelijk door eenzijdig zijn contract te verbreken en vertrok zo transfervrij uit het Dudenpark. Maar door een blessure zal Selemani het vanavond niet opnemen tegen zijn ex-werkgever. Al zullen de revanchegevoelens bij staf en bestuur daarom niet minder groot zijn.

In ieder geval kan Union een unieke prestatie leveren door zich voor de tweede keer in twee jaar tijd te plaatsen voor de halve finales. Want daarvoor moeten we al terug naar vooroorlogse tijden, toen Union de beker in de lucht mocht steken in 1913 en 1914.