Cursus natuurfotografie in Ukkel leert kandidaten opgaan in de natuur

Ook veel volwassenen zitten de komende weken weer op de schoolbanken om een cursus te volgen. De opleiding natuurfotografie van Natagora bijvoorbeeld, waar cursisten leren om ongezien het leven van dieren vast te leggen.

Vanaf begin oktober worden cursisten van Natagora's opleiding natuurfotografie onder meer wekelijks in het Sint-Pieterscollege in Ukkel verwacht. Tijdens de brede vorming leren ze hoe landschappen, planten en dieren mooi vast te leggen. Voorafgaande ervaring is niet nodig, net zomin als een collectie verschillende camera's en lenzen.

Interesse in de natuur is wel onontbeerlijk, maar daar is er geen gebrek aan. “De meeste deelnemers zijn mensen die door zelf foto's te maken de bijzondere emoties willen delen die ze ervaren tijdens hun vele wandelingen in de natuur,” zegt Grégory Galand, een van de lesgevers, gespecialiseerd in dierenfotografie. “Het voornaamste doel is om hen te leren foto's te maken die anderen kunnen raken. Idealiter zijn hun foto's uiteraard technisch onberispelijk, maar dat is niet het allerbelangrijkste.”

De fundamentele boodschap aan cursisten is dat de druk op de cameraknop de laatste stap is van een lang proces. “Eerst moet je je onderwerp grondig bestuderen,” zegt Galand. “Bij een dier onderzoek je wat de specifieke soort liefst eet, zijn typische habitat, wanneer het actief is, enzovoort. Zodra je je onderwerp in het zicht hebt, moet je de foto eerst in je hoofd maken, met de juiste kadrering en compositie. Om pas dan af te drukken.”

Voor de praktijklessen trekken de cursisten onder meer naar het Laarbeekbos en het Rood Klooster. “Het Rood Klooster is een klassieker. Niet alleen door de diversiteit aan natuur, ook omdat de dieren er minder schuw zijn dan normaal. Ze zijn gewend aan menselijke aanwezigheid.”

Wie een hert in het Zoniënwoud wil vereeuwigen, heeft wel veel geduld nodig. “Soms moet je uren wachten in een bos. Als het dier zich dan laat zien, moet je klaar zijn, want misschien heb je maar een halve minuut de tijd.” Camouflage is in zulke gevallen van het grootste belang. “Je moet opgaan in je omgeving. Niet rechtop staan, kledij in de juiste kleuren dragen, handschoenen aandoen …” Ook het tijdstip is belangrijk: voor natuurfotografie ga je idealiter op zoek in de uren rond zonsopgang of zonsondergang.

Er is ook een maar: “De perfecte foto mag niet ten koste van alles gaan. We streven een minimale impact op de omgeving na. Je zit geen hert achterna, lokt de dieren niet met voedsel of vertrapt geen planten weg van de paden.”

Tijdens de cursus leren liefhebbers dat je niet zo nodig naar het bos of park moet. Ook in je tuin of op je terras kun je prachtige plaatjes schieten, bijvoorbeeld van bijen die op je bloemen afkomen. “Het is interessant om de stad op te nemen, door bijvoorbeeld een drukke autoweg als achtergrond te nemen bij een foto van een stoepplantje.”

Galand zelf heeft een bijzondere voorliefde voor vossen. Hij trok onlangs naar Marokko om in de Sahara woestijnvossen te spotten, een queeste die hij heeft vastgelegd in de kortfilm La quête des sables, te zien op YouTube. Ook in Brussel zoekt hij ze dikwijls op. “Hier zijn ze veel gemakkelijker te benaderen dan in Wallonië, waar ze zich door hun angst voor jagers heel snel uit te voeten maken. Op een dag zag ik er zelfs een aan het Europees Parlement, rustig naar een vuilnisbak trippelend.”

Een van de vorig jaar afgestudeerde studenten raakte in de ban van de Brusselse vossen en wijdde er een reeks aan. Die is vanaf 7 september te zien in Aquascope Virelles, bij Chimay, als deel van een overzichtsexpo van afgestudeerde cursisten.