Na de demarche van Ahmed Laaouej: is de PS het nieuwe FDF?

'Een Vlaamse PS? Laat dit een wake-upcall zijn aan de Nederlandstaligen om vooral niet in een regering te stappen die geen meerderheid heeft aan Nederlandstalige kant. Dan zijn ze, met de PS in de regering, een vogel voor de kat.' Dat schrijft BRUZZ-redacteur Steven Van Garsse in een nieuw edito.

En het circus gaat maar door en door.

Zaterdag kondigt PS-baas Ahmed Laaouej trots aan dat hij opnieuw een parlementslid van een andere partij heeft kunnen binnenhalen, Soulaimane El Mokadem (ex-PTB), zodat de partij op achttien zetels komt in het parlement. Enkele uren later trekt El Mokadem zijn staart weer in. Hij zal ontslag nemen, zodat de zetel opnieuw naar de PTB gaat.

Afwachten of dat laatste bewaarheid wordt, maar fraai is het in elk geval niet. Terwijl de Brusselaars nu al meer dan een jaar wachten op een nieuwe regering, probeert Laaouej vooral ongegeneerd de macht van zijn eigen partij uit te breiden.
De passage met El Mokadem komt er amper enkele dagen nadat Laaouej er al mee gedreigd heeft om in 2029 met een ‘Vlaamse PS’ op te komen in de Nederlandse taalgroep voor het Brussels parlement. Er is veel gefocust op de relatie tussen Vooruit en de PS in de hoofdstad, en die krijgt hier inderdaad een flinke knauw, maar het voorstel legt vooral een institutionele bom onder het Brusselse model.

Dat model is gebouwd op evenwichten tussen de taalgroepen, nadat Franstaligen, in casu het FDF, decennialang geparasiteerd hebben op de rechten van de Brusselse Vlamingen. Het was de tijd van de ‘valse Vlamingen’, een donkere bladzijde in de geschiedenis van de hoofdstad.

Er is nadien, in 1989, in serieuze grendels voorzien om dat in de toekomst te vermijden. Laaouej stelt nu voor om die via een achterpoortje te omzeilen. Dat is volledig tegen de geest van de Brusselwet, en een usurpatie van de moeizaam tot stand gekomen communautaire evenwichten. Het is verwonderlijk dat hier niet meer commotie rond bestaat.

Zeker, het toont het machtsdenken van Laaouej, en het zal wel kloppen dat hij hier de meesterstrateeg in zich zal laten spreken, maar het toont vooral hoe hij niet inzit met communautaire gevoeligheden in de hoofdstad, en hoe hij de ontstaansgeschiedenis van het Brussels Gewest helemaal miskent. Nadat Laaouej al luidkeels had aangekondigd nooit met de N-VA in zee te willen gaan, rijst hiermee stilaan de vraag: is de PS het nieuwe FDF?

De hele demarche kan zich tegen Laaouej zelf keren. Per slot van rekening moet Laaouej, als hij in een regering stapt, met diezelfde Vlamingen aan tafel die hij vandaag collectief schoffeert. Wat Brussel nodig heeft, zijn voorstellen die het vertrouwen kunnen herstellen om snel tot een regering te komen. Dit gooit alleen maar olie op het vuur.

Laat dit tegelijk een wake-upcall zijn aan de Nederlandstaligen om vooral niet in een regering te stappen die geen meerderheid heeft aan Nederlandstalige kant. Dan zijn ze, met de PS in de regering, een vogel voor de kat.

Schandelijke manier

Toeval of niet, maar zaterdag kwam de Brusselse schrijver David Van Reybrouck met een opmerkelijk voorstel. Hij wil een deliberatieve commissie rond de plaats van de auto in de stad. Woensdag bespreekt het Brussels parlement het initiatief.

Er is al veel inkt gevloeid over het wel en wee van een deliberatieve democratie, waarbij de burgers rechtstreeks, na een loting, mee het beleid kunnen bepalen. Er zijn nadelen aan, dat heeft de voorbije legislatuur wel aangetoond: het is traag en weinig efficiënt.

Maar als de representatieve democratie vastloopt, zoals nu in Brussel, kan het misschien geen kwaad om andere wegen te bewandelen. En de stem terug te geven aan het volk, dat nu al meer dan een jaar lang op een schandelijke manier genegeerd wordt door de Brusselse gekozenen.