Catherine is werfleidster bij de MIVB: 'Dit is als spelen met een reuzenlego'

Als kind had Catherine Mignon (44) al een fascinatie voor betonmolens. Vandaag kan ze die als werfleidster sporen bij de MIVB helemaal uitleven. “Sommige mannen kunnen niet bevatten dat de baas een vrouw is.”

Catherine Mignon glimt van trots terwijl ze ons meeneemt langs 'haar' werf in de Regentschaps- en Koningsstraat. “Kijk, hier komen nieuwe, brede en verhoogde trottoirs, die tegelijk als perron dienst doen. Daar aan het Koningsplein bundelen we de sporen, zodat ze niet meer rond het ruiterstandbeeld moeten. En hier aan de Zavelkerk moeten we pauzeren omdat we skeletten aantroffen. Het maakt de timing complexer, maar het is ook spannend. In de middeleeuwen was hier een kerkhof. Dat die skeletten zo ondiep lagen, komt wellicht door een epidemie. Dan moest er erg snel begraven worden.”

Catherine is werfleidster sporen bij de MIVB: ze staat in voor de coördinatie van werven waar nieuwe rails worden geplaatst. In een werfcontainer aan het Poelaertplein legt ze uit wat dat betekent. “In het begin krijg ik een plan en de melding wanneer de tram niet rijdt,” vertelt ze, terwijl ze wijst naar een meterslang papieren plan aan de muur. “Dan moet ik aan de slag: toelatingen krijgen, het lastenboek opstellen, met de politie bekijken hoe ze het verkeer kunnen onderbreken.”

Afbraak als hoogdag

“Het leukste aan mijn job? Dat ik de persoon ben qui met les plans en musique, die de plannen tot leven brengt. De dag waarop de afbraak begint, is voor omwonenden misschien geen hoogdag, maar voor mij wel, net als het moment waarop beton wordt gegoten. Als kind woonde ik in Laken vlak bij Interbeton en vroeg ik me altijd al af waar die betonmolens naartoe gingen. Vandaag zijn ze deel van mijn job en mag ik spelen met reuzenlego.”

Catherine geniet elke keer extra van die paar dagen nadat een werf helemaal is afgewerkt en alles nog blinkt, maar de auto's nog niet mogen passeren. “Dat is het moment waarop ik de foto's voor mijn Instagramaccount (Stibydouska, red.) maak. Zien hoe dat nagelnieuwe er al na enkele dagen af is, dat blijft altijd een beetje pijnlijk.”

Op de Instagramaccount zijn esthetische beelden met minimalistische spoorlijnen te vinden. “Ik heb landschapsarchitectuur gestudeerd en van kinds af altijd veel getekend, ik heb wel iets met kunst.” En haar tattoos met plantenmotieven op de armen? “Eigen ontwerp, ja.”

Vraagtekens in de ogen

Behalve die maagdelijke sporen prijken er ook foto's van een MIVB-affiche op die account. Catherine was een van de gezichten van een campagne om nieuwe werknemers aan te trekken bij Brussels grootste werkgever. Die probeert onder meer om vrouwen warm te maken voor technische beroepen.

“In manuele beroepen zijn vrouwen vandaag zeldzaam, in de planning zie je ze al veel meer,” legt de werfleidster uit. “Mannen werken in de regel graag met mij. Die typische concurrentie valt dan weg, ze vergelijken zich minder met een vrouw en zijn meer zen."

"Al zie ik in het begin wel vaak vraagtekens in hun ogen. Ik herinner me een arbeider die bij mijn assistent ging informeren of ik een soort secretaresse was. Toen die zei dat ik de echte werfleider was, luidde zijn reactie: 'Ja, maar tijdelijk dan toch?' Ça le dépassait, het ging zijn voorstellingsvermogen te boven. Maar zodra ze zien dat ik gepassioneerd ben door techniek, mijn job ken en redelijk met hen omga, loopt het prima.”

Het lastigste deel aan haar werk? “De administratie en financiën. Die moeten heel precies zijn. Ik moet zo weinig mogelijk uitgeven, terwijl de aannemer juist geld wil verdienen. Zo moet ik er bijvoorbeeld op toezien dat de hoeveelheden beton die worden aangerekend, ook kloppen.”

Tram 10 als favoriet

Met 'haar' werf in de Regentschapsstraat is Catherine heel tevreden. “Ik heb er dan ook wat voor gelobbyd. Mijn baas vermijdt om mij werven in gevoelige buurten van Brussel te geven, waar het werfpersoneel al eens bedreigd wordt als ze een bewoner niet doorlaten.”

Een lievelingswerf uit het verleden? Het antwoord komt meteen. “Die van de gloednieuwe tram 10, naar Neder-­Over-Heembeek. “Op een plek waar geen tram was alles van nul zien ontstaan, dat is magie.”