Jazz Brak: 'Lesgeven houdt me met de voetjes op de grond'

Voor rapper Jazz Brak begon deze week niet alleen een nieuwe festivalvrije periode, maar ook een nieuw schooljaar. Want naast zijn muziekcarrière staat de Brusselaar drie dagen per week voor de klas. "Veel leerlingen noemen me gewoon Jazz."

“Na twee maanden vakantie is het altijd even wennen," vertelt hij aan BRUZZ. “Maar na twee dagen zit je weer in het ritme. Het is mooi om de eerstejaars te zien binnenkomen: nog wat kindjes die op één dag de stap naar het secundair moeten zetten. En tegelijk zie je hoe de leerlingen van vorig jaar ineens een pak volwassener zijn geworden. Dat maakt het boeiend.”

Over het lerarentekort

In Brussel blijft het lerarentekort nijpend. Er gaan stemmen op om leerkrachten met een Brusselpremie naar de hoofdstad te lokken. Jazz Brak, die zelf in Brussel woont en werkt, vindt dat het bestaande lerarenkorps niet vergeten mag worden: “Zo’n premie zou ook voor ons moeten gelden, niet alleen om nieuwe mensen aan te trekken. Maar uiteindelijk draait het niet alleen om geld. Je hebt leerkrachten nodig die met goesting voor de klas staan. Anders werkt het niet.”

Muziek en onderwijs combineren

De zomer van Jazz Brak stond vol festivalpodia, van Couleur Café tot de Gentse Feesten. Toch botst dat niet met zijn werk als leerkracht: “Alle festivals vallen in de zomervakantie. En omdat ik geen fulltime werk, kan ik shows makkelijk plannen. Soms heb ik eens een optreden op een dinsdag, maar dan ben ik gewoon wat extra Jazz Brak in de klas op woensdag," lacht hij.

Voor hem is die dubbele carrière zelfs een verrijking: “Lesgeven houdt me met de voetjes op de grond. Het zorgt ervoor dat ik in de samenleving blijf staan en jongeren houden me up-to-date met wat er leeft. Mocht mijn muziekcarrière ooit zo groot worden dat het niet meer hoeft, zou ik misschien volledig voor muziek kiezen. Maar nu is het perfect te combineren en geeft het me ook financiële zekerheid.”

Meneer of Jazz?

En hoe spreken zijn leerlingen hem eigenlijk aan? “De allerkleinsten zeggen soms nog ‘meester De Ridder’, alsof ze nog in de lagere school zitten. Daarna wordt het ‘meneer De Ridder’. Maar veel leerlingen noemen me gewoon Jazz en dat vind ik prima. Respect dwing je niet af met een titel, maar met hoe je in de klas staat.”