Macron achterna of niet? Brusselse politici over Palestijnse staat

De verrassende aankondiging van de Franse president Emmanuel Macron om de Palestijnse staat te erkennen dwingt de Belgische - en ook de Brusselse - politici om kleur te bekennen.

De Brusselse fracties van PS, Vooruit, Ecolo, Groen, Défi, PVDA-PTB en Team Ahidar toonden zich eerder al voorstander van een snelle erkenning van de staat Palestina, evenals van sancties tegen Israël.

Dat werd midden mei formeel bevestigd door hun gezamenlijke resolutie in het Brussels parlement, die een meerderheid vond. Die resolutie verzoekt de Brusselse regering-Vervoort om "de erkenning van de staat Palestina door ons land actief te steunen, in overeenstemming met de resoluties van de Verenigde Naties en het recht op zelfbeschikking van de volkeren".

Veel meer dan symboliek is dat niet. De woordvoerster van minister-president Rudi Vervoort (PS) herhaalde vrijdag aan BRUZZ dat de Palestijnse kwestie geen bevoegdheid is van het Brussels Gewest en dat er dus geen officieel standpunt kan zijn vanuit de Brusselse regering.

Benjamin Dalle, het kopstuk van CD&V in Brussel, die twee maanden geleden om andere redenen tegen de resolutie stemde, zegt vrijdag met zijn partij de erkenning van de Palestijnse staat te steunen.

Quid MR en N-VA?

De federale Arizona-regering neemt pas in september een officieel standpunt in, zo liet het kabinet van minister van Buitenlandse Zaken Maxime Prévot (Les Engagés) uitschijnen bij VRT NWS. Het wordt daarbij vooral uitkijken in welke mate de visies bij de MR en de N-VA, die op de rem staan voor een snelle erkenning, gaan evolueren. PS-voorzitter Paul Magnette vindt dat België het Franse voorbeeld moet volgen.

Brussels parlementslid Clementine Barzin (MR) zei tijdens de debatten van mei nog dat haar partij achter het officiële standpunt staat dat België al jaren inneemt: de tweestatenoplossing - en dus ook de erkenning van de Palestijnse staat - is de gewenste uitkomst, maar er moet wel aan meerdere voorwaarden voldaan zijn. Het gaat om een erkenning van Israël door de Arabische wereld, veiligheidsgaranties voor beide staten, een geloofwaardige Palestijnse regering en een ontwapening van Hamas.

Brusselaar en ex-diplomaat Bernard Quintin (MR), de federale minister van Binnenlandse Zaken, verklaarde vorige maand bij RTL Info dat "de tweestatenoplossing de enige oplossing is", maar dat de erkenning van de Palestijnse staat "op het goede moment" dient te gebeuren.

De N-VA neemt een gelijklopend standpunt in en noemde ook de vrijlating van de gijzelaars in Gaza als een bijkomende voorwaarde.

"Bepaalde collega's zouden willen dat we nu onmiddellijk een Palestijnse staat erkennen. Ik begrijp dat, maar daarin verschillen we dan vermoedelijk van mening", verklaarde Brussels parlementslid Gilles Verstraeten (N-VA) tijdens het parlementaire debat in mei.

"Een dergelijke erkenning heeft pas zin in het kader van een onderhandelde oplossing die tot vrede kan leiden", aldus nog Verstraeten. "Anders is het gewoon een element dat blijft hangen in het conflict. We kunnen dan niet vastleggen welk territorium we erkennen en welke territoria onder het internationaal recht moeten worden beschermd. Dan erkennen we een staat, maar kunnen we niet goed vastleggen wie voor die staat kan spreken."

N-VA Brussel wou vrijdag geen reactie geven op de démarche van Macron en verwees door naar de nationale partijstandpunten.

Hongersnood

De vraag is dus: moet je bij een vredesproces, waar iedereen voorstander van is, vooraf de Palestijnse staat erkennen, of is dat pas op het einde van de rit een onderdeel van de uiteindelijk onderhandelde oplossing? Macron lijkt het geweer van schouder te veranderen door voor optie één te kiezen.

Brussels parlementslid Imane Belguenani (Open VLD) staat achter het initiatief van Macron, erop wijzend dat de hongersnood in Gaza de urgentie verhoogt om de druk op Israël op te voeren. 'Niet reageren is schuldig verzuim', zo echoot ze de uitspraak van CD&V-voorzitter Sammy Mahdi van eerder deze week.

"Zowel Open VLD nationaal als de Brusselse afdeling staat achter een erkenning van de Palestijnse staat", zegt Belguenani. "Dat is een essentieel onderdeel om de Palestijnen een toekomst te geven. Als dat nu kan en zonder modaliteiten, dan moeten we dat doen. De hele Palestijnse bevolking wordt weggeveegd. We moeten nu iets doen om hun lot te verbeteren. De rest is bijzaak."

Belguenani is ook voorstander van economische sancties tegen Israël en een strenger wapenhandelsbeleid rond Israël.

'Een schande'

Op het einde van de Vivaldi-regering, in mei 2024, kregen Open VLD en MR wel nog de openlijke kritiek van hun toenmalige coalitiepartner PS, omdat "de liberalen binnen de regering de erkenning van Palestina door België blokkeren".

Brussels parlementslid Ilyas Mouani (Vooruit) noemt op Instagram de stellingnames van premier De Wever (N-VA) en MR-voorzitter Bouchez in het dossier "een schande" en vindt sommige reacties op Gaza hypocriet. "Aan alle clowns die doen alsof ze verontwaardigd zijn: alsof de hongersnood in Gaza pas begonnen is ... Men had nooit de blik moeten afwenden of doen alsof 7 oktober (de Hamas-aanval op een muziekfestival in Israël, red.) dit alles rechtvaardigt."

Wat mogelijke sancties tegen Israël betreft, roept de PVDA de federale regeringspartijen Vooruit, CD&V en Les Engagés op tot een alternatieve meerderheid. “Naast de PVDA zeggen ook Groen, Ecolo, Vooruit, PS, CD&V, Les Engagés en Open VLD voorstander te zijn van sancties, net als onafhankelijk parlementslid Jean-Marie De Decker. Samen zijn dat 87 van de 150 zetels in de Kamer", rekent PVDA-kamerlid Sofie Merckx uit.