Mysterie Noorse IJsdalvrouw leidt naar Brussel

Sara De Sloover
© BRUZZ
29/06/2019

| Het mysterie van de Noorse ijsdalvrouw.

Een mysterieuze vrouw die in 1970 dood teruggevonden werd, houdt Noorwegen tot op de dag van vandaag in de ban. En niet alleen de Scandinaviërs: de podcast die de BBC World Service er vorig jaar over maakte, is wereldwijd al 4,5 miljoen keer beluisterd. Maandag kwam een nieuwe aflevering uit. En er is een Belgische link, want hoewel de vrouw veel valse identiteiten had, stelde ze zich bijna altijd als Brusselse voor.

Mysterie verdwijning ijsdalvrouw Noorwegen

| Een schets van de IJsdalvrouw, op basis van ooggetuigenverslagen

Op een kille zondagmiddag in november 1970 gaan twee meisjes van tien en twaalf met hun vader wandelen in het ruige Isdal - de IJsvallei, in het Nederlands - vlak bij de Noorse stad Bergen. Tussen de rotsen in dat natuur­gebied ontdekken de meisjes het lichaam van een vrouw. Ze is zwaar verbrand aan de voorkant van haar lichaam, zodanig zelfs dat haar gezicht niet meer herkenbaar is, maar tegelijk is haar rug ongeschonden.

Om de vrouw heen zijn voorwerpen zoals een paraplu, een horloge, drinkbussen en juwelen uitgestald. Een forensisch onderzoeker uit die tijd omschrijft het “bijna alsof er een soort ceremonie had plaatsgevonden”. Zeer opvallend is dat de etiketjes uit haar kleding zijn geknipt, en de merknamen van de drinkbussen zijn geschraapt.

Omdat de Noorse politie geen enkele aanwijzing vindt over de identiteit van het slachtoffer, lanceert ze een oproep. De IJsdalvrouw, zoals de onbekende vrouw al snel wordt gedoopt, was ongeveer 1,64 meter. Ze was tussen 25 en 40 jaar oud en had nooit een kind gebaard. Haar bruine ogen en lange, donkerbruine of zwarte haar maken van haar een ongewone verschijning in het Noorwegen van 1970. “Dat is een van de weinige dingen die we weten,” zegt Marit Higraff, journaliste bij de Noorse nationale omroep, via Skype. “Deze vrouw was niet Noors. Het antwoord op het raadsel ligt buiten Noorwegen.”

Begrafenis mysterie verdwijning ijsdalvrouw

| De begrafenis van de raadselachtige 'IJsdalvrouw', in februari 1971. Enkel een paar politieagenten waren aanwezig bij de begrafenis.

De identiteit van de dode vrouw is altijd een mysterie gebleven, dat de Noren al bijna een halve eeuw in de ban houdt. Daarom besloot de nationale omroep NRK in 2016 om de cold case weer van onder het stof te halen. “Het blijft een spectaculaire zaak, waarin de raadsels zich blijven opstapelen,” zegt Higraff.

De NRK schakelde forensische methoden in die er in 1970 nog niet waren. Via vertaalsoftware lazen buitenlandse lezers al snel mee, en ook de BBC World Service toonde al snel interesse.

Samen met de Britse omroep zette Higraff de podcastserie Death in Ice Valley op. De tien oorspronkelijke afleveringen kwamen in de zomer van 2018 online, en zijn inmiddels 4,5 miljoen keer beluisterd – meteen goed voor de succesvolste nieuwe BBC-podcast ooit. De Facebookgroep rond de serie telt 20.700 leden, die enthousiast mee speuren naar de identiteit van de IJsdalvrouw. Afgelopen maandag bracht de BBC daarom een elfde aflevering uit. Live opgenomen voor een publiek in Bergen, de Noorse stad waar het allemaal begon.

"Het beeld verrijst van een vrouw die mogelijk op een missie was. Wat voor een missie, weten we niet"

Marit Higraff, Noorse journaliste

Marit Higraff, Noorse_journaliste

Pruiken en brillen

Een paar dagen na de ontdekking van het lichaam in 1970 werden in het bagagedepot van het station van Bergen twee achtergelaten koffers ontdekt. Een doorbraak, hoopt de politie. In een van de koffers zitten een paar brillen (zonder sterkte), en op een ervan blijkt een vingerafdruk van de vrouw te zitten.

De koffers bevatten kleren en cosmetica, maar ook geheimzinnigere items: verschillende pruiken, Duitse en Noorse bankbiljetten, en Belgische, Zwitserse en Britse muntstukken. Al gauw blijkt dat alle labels die hadden kunnen helpen om de vrouw te identificeren, opnieuw verwijderd zijn. Zelfs het doktersvoorschrift op een tube eczeemcrème is eraf gekrabd. Ook een mysterieus briefje met codes maakt deel uit van de bagage, waarvan de politie pas later de code kraakt.

Eén item helpt het onderzoek wel verder: een plastic zak van een schoenenwinkel in de stad Stavanger. De laarzen die de IJsdalvrouw daar kocht, lijkt ze ook aangehad te hebben toen ze stierf. Dankzij een persoonsbeschrijving van de verkoper ontdekken de speurders al snel dat de vrouw in een nabijgelegen hotel verbleef onder de naam Fenella Lorck. Enig probleem: dat blijkt een valse naam.

De vrouw blijkt op verschillende plekken in Noorwegen te hebben verbleven – telkens onder een ander vals paspoort (zie onderstaande FAQ voor de Brusselse valse adressen die ze opgaf, druk op het kruisje). Uit de hotelregistratieformulieren blijkt dat de vrouw bijna altijd claimt een Belgisch staatsburger te zijn, en in de meeste gevallen een thuisadres in Brussel opgeeft. Helaas: de Belgische politie laat destijds al snel weten dat alle namen en paspoortnummers vals zijn.

De Brusselse valse adressen van de IJsdalvrouw

De Isdalvrouw reisde in 1970 twee keer door Noorwegen. In elk hotel gebruikte ze een ander paspoort, met telkens een andere naam. De vrouw zou volgens het hotelpersoneel vier talen hebben gesproken: Duits, Engels, Frans en, wellicht, Nederlands. Op één keer na beweerde ze telkens Belgische te zijn, en meestal gaf ze een thuisadres in Brussel op.

Dit waren haar valse identiteiten:

  • Geneviève Lancier, geboorteplaats Leuven, woont in Rue Sainte-Walburge 2, Leuven.
  • Claudia Tielt, geboorteplaats Brussel, woont in Place Saint-Walburge 17, Brussel.
  • Claudia Tielt, geboorteplaats Brussel, woont in de Rue de la Madeleine 3, Brussel.
  • Claudia Nielsen, geboorteplaats Gent, woont in de Rue Sainte-Walburge 18, Brussel.
  • Alexia Zarne-Merchez, geboorteplaats Ljubljana, woont in de Rue St. Hildegaarde 81, Brussel.
  • Vera Jarle, geboorteplaats Antwerpen, formulier met adres in Brussel verloren gegaan.
  • Fenella Lorck, hotelformulier verloren gegaan.
  • Ms Leenhouwer, geboorteplaats Oostende.
  • Elisabeth Leenhouwer, geboorteplaats Oostende, woont in Philipstockstraat 44A, Brussel.

Alle straatnamen – met uitzondering dan van de Madeleinestraat – in Brussel blijken vals, laat de Belgische politie de Noren weten. Toch hebben ze vaak wortels in de realiteit: zo bestaat er een Philipstockstraat in Brugge, en een rue Sainte-Walburge in Luik. In een hotel in Parijs, vanwaaruit ze naar Noorwegen doorreisde, gebruikt ze de naam Vera Schlosseneck. Dat zou een Française zijn die in Nancy woont, maar ook deze naam blijkt nep.

Mysterie verdwijning ijsdalvrouw

| De objecten die teruggevonden werden rond het lichaam van de IJsdalvrouw

Als de politie hotelpersoneel over de vrouw ondervraagt, blijkt dat ze vaak vroeg om van kamer te mogen veranderen – in één geval zelfs drie keer. De vrouw staat in hun geheugen gegrift, want een buitenlandse, gesofisticeerde vrouw die alleen rondreist in het Noorwegen van 1970 is bepaald geen alledaags verschijnsel.

Uit de autopsie blijkt dat ze een pijnlijke dood is gestorven: er zitten rookpartikels in haar longen, die aantonen dat ze nog leefde toen ze verbrandde. Ze had een hoog gehalte CO in het bloed. Op haar nek zit een stevige bloeduitstorting die zowel door een slag als een valpartij kan zijn veroorzaakt. In haar maag ontdekt de lijkschouwer 50 à 70 pijnstillers van een buitenlands merk, die maar half opgenomen waren in haar bloed voor ze stierf. De doodsoorzaak is de koolstofmonoxidevergifting, de overdosis pijnstillers, of een combinatie van beide.

Spionne

Drie weken na de vondst van het lichaam concludeert de Bergense politie abrupt dat het om een zelfmoord gaat. Het onderzoek wordt afgesloten, de vrouw wordt in een anoniem graf begraven. Maar de raadselachtige zaak laat vele Noren niet los.

“Ze had vele valse identiteiten, midden in de Koude Oorlog,” zegt Higraff. “Ze reisde als vrouw alleen rond, met koffers vol pruiken en brillen zonder sterkte. Dat maakt haar heel mysterieus. Spionnen waren overal, ook in Noorwegen, dat als NAVO-land een buurland is van Rusland. Uit al die ingrediënten zie je het beeld verrijzen van een vrouw die mogelijk op een missie was. Wat voor missie weten we niet, maar zouden we heel graag uitvinden. Waarom stierf ze in die desolate vallei in Noorwegen, was het een moord, en waarom sloot de politie het onderzoek zo snel af?”

Mysterie verdwijning ijsdalvrouw bewijsmateriaal

| De eczeemcrème, zonder doktersvoorschrift

Link met België

Wanneer de NRK in 2016 opnieuw op onderzoek uitgaat, vinden de journalisten het kaakbeen van de Isdalvrouw terug in een archief. Dat geeft de politie de gelegenheid om de zaak te heropenen, met hulp van de nieuwste forensische technieken.

Wetenschappers voeren een isotopenanalyse uit op haar tanden, waarmee ze kunnen bepalen welke chemische stoffen sporen achterlieten toen haar tanden werden gevormd. “Uit de analyses blijkt dat de vrouw waarschijnlijk in de streek rond het Duitse Neurenberg is geboren, en tussen haar 12de en 20ste in westelijke richting is gemigreerd. Naar België, Luxemburg of het Frans-Duitse grensgebied is het meest waarschijnlijk,” zegt Higraff.

Mysterie verdwijning ijsdalvrouw Boorwegen gebit

| Het mysterie van de verdwijning van de Noorse ijsdalvrouw: het bewijsmateriaal uit het dossier.

“Haar handschrift suggereert dan weer dat ze in het Frans naar school is geweest. Dat maakt België mogelijk, maar ook bijvoorbeeld Zwitserland.” Ook het DNA van de vrouw wordt geanalyseerd – iets wat in 1970 nog niet kon. Het wijst op een West-Europese afkomst.

“België is voor ons een zeer interessant land. Deze vrouw gebruikte minstens tien valse identiteiten, maar ze zei bijna altijd dat ze ofwel geboren was in Brussel, of in Brussel woonde. Volgens mij was ze ofwel een Belgische, ofwel heeft ze er minstens een tijd gewoond." Via de Noorse politie vroeg de NRK onlangs de Belgische politie nog om vermiste personen die aan de beschrijving van de vrouw voldoen, maar daar heeft Higraff nog niets over gehoord.

“Ergens in Europa moet iemand zich toch afvragen wat er met die vermiste tante of buurvrouw is gebeurd,” zegt Higraff, die nu al twee jaar dagelijks anderhalf à twee uur besteedt aan het antwoorden van mails van lezers. “Als iemand iets weet, een tip of vermoeden heeft, hoor ik dat heel graag. Ik wil deze vrouw haar identiteit teruggeven, en zo een antwoord vinden op alle vragen rondom haar dood. ”

Lezers met tips over wie de IJsdalvrouw zou kunnen zijn, kunnen mailen naar Marit.Higraff@nrk.no, en ook naar redactie@bruzz.be.

De Brusselse valse adressen van de ijsdalvrouw

| Een van de hotelformulieren die de IJsdalvrouw invulde. Ook deze identiteit bleek fake.

De podcastserie van de BBC en de NRK, inclusief de nieuwe aflevering, heet ‘Death in Ice Valley’.

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Brussel, Justitie, IJsdalvrouw, podcast

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni