Juan Barbolla (46) baat vidéo Express in Sint-Gillis uit. Hij groeide op in een Spaans gezin in Schaarbeek. Hij heeft een Belgisch-Nederlandse vrouw en drie kinderen. Zijn passies zijn film en voetbal.
© Saskia Vanderstichele
| Juan Barbolla, videotheekuitbater.
Enfant terrible: Juan Barbolla, videotheekuitbater
Op 1 april 1999 heb ik de zaak geopend. Mijn vrienden dachten dat het een grap was. De hoogdagen van de vidéoclub waren toen al voorbij. Ik had als filmliefhebber gemerkt dat andere Brusselse videotheken maar een beperkt aanbod hadden. Ze wilden vooral geld verdienen en namen geen risico’s. Ik heb het geluk gehad dat ik dit pand gevonden heb. Ik kocht voor een prikje de voorraad op van een Molenbeekse videotheek die ermee ophield. Zo had ik meteen 862 videocassettes. Nu heb ik zo’n 24.000 dvd’s, goed voor 19.000 verschillende titels. Voor 2,48 euro, niet toevallig het equivalent van 100 Belgische frank, kun je een film huren.
Ik praat graag over films die ik goed vind en die te weinig bekend zijn. De klanten appreciëren het dat ik hen tips geef en dat ze een babbeltje kunnen slaan. Ja, zoals in een ouderwetse buurtwinkel. Ik werk in vertrouwen en geef geen boete als je een film te laat binnenbrengt. Ik kijk zelf één film per dag. Ik leef me graag in en hou van details.
De fotografie vind ik heel belangrijk. Als je de Braziliaanse film Historias bekijkt, zal je weten wat ik bedoel. Ook het Portugese Tabu is magnifiek. Of het Russische Loveless. Voor actrice Charlotte Gainsbourg heb ik een boontje. Als ze nu zou binnenkomen en me ten huwelijk zou vragen, zou ik ja zeggen (glimlacht). Waar ik niet van hou? Clint Eastwood heeft me nooit kunnen verrassen. Ook horror en sciencefiction zijn niet aan mij besteed.
"De klanten appreciëren het dat ik hen tips geef en dat ze een babbeltje kunnen slaan zoals in een ouderwetse buurtwinkel"
Ik behoor tot een uitstervend ras. De meeste videotheken zijn gestopt of verveld tot nachtwinkel. Ik verkoop geen cola of chips, want ik wil andere winkels geen concurrentie aandoen. Video Express is nooit een gigantisch succes geweest, maar ik heb me altijd kunnen redden, en kon de huur en de facturen betalen. Tot de komst van Netflix. De media hebben zo veel reclame voor l’autre gemaakt dat ik prompt twee derde van mijn cliënteel kwijt was (kwaad).
Maar ik krijg vandaag nog elke dag bezoekers over de vloer, vooral cinefielen en buurtbewoners. Een trouwe klant heeft Les Amis de Vidéo Express opgericht om mij een steuntje in de rug te geven. Die vzw laat regelmatig een filmkenner een selectie maken uit de collectie en bekostigt de aankoop van nieuwe dvd’s. Het zou fantastisch zijn als de zaak over vijf jaar nog bestaat. Ik doe het heel graag en ik heb een ongelooflijke vrouw die me steunt. Maar ik ben realistisch: elk jaar dat ik voortdoe, is een overwinning.
© Saskia Vanderstichele
| Juan Barbolla.
Als ik niet naar een film of een tv-reeks kijk, kijk ik naar voetbal. Ik heb zelf nog gespeeld en was ook trainer. Bij voetbal analyseer ik meer dan bij film. Mijn favoriete club is Real Madrid. Tijdens het WK voetbal heb ik voor Spanje gesupporterd. De Rode Duivels hebben me in 1986 een trauma bezorgd door te winnen tegen La Roja. Nu heb ik de Belgen voor het eerst gevolgd. Trainer Roberto Martínez is tenslotte een Spanjaard (grijnst).
Ik ben een jongen uit Schaarbeek. Ik heb er 25 jaar gewoond en hou enorm van de mix van culturen en de solidariteit tussen de bewoners. Al had de gemeente met Nols destijds een extreemrechtse burgemeester.
De wijk rond de Bareel is aangenaam, maar de stijging van de huurprijzen jaagt minder gegoede mensen weg. Mijn ouders hebben me geleerd me niet te veel aan de stad te hechten, omdat ze altijd wilden terugkeren naar Asturië. Ik ben als enige van het gezin in Brussel gebleven. De liefde heeft er zo over beslist.
Lees meer over: Sint-Gillis, Samenleving, videotheek, Enfant Terrible, Juan Barbolla
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.