Youssef Kobo over 11 juli: 'Zelf ga ik niet met de Vlaamse vlag zwaaien'

Het vieren van de Vlaamse feestdag in Brussel heeft absoluut zin. Brussel is de hoofdstad van Vlaanderen. Vlaanderen is de helft van ons DNA.

Met een feest kan je de band Brussel-Vlaanderen aanhalen. En je staat stil bij de grote minderheid Nederlandstaligen hier.

Het is logisch dat niet heel Brussel rechtveert voor deze feestdag. Brussel is een unieke hybride mix van culturen en religies. Wekelijks zijn er vieringen waar de rest van de bevolking geen weet van heeft. Vandaag, 30 juni, vieren sommige van mijn vrienden bijvoorbeeld de Congolese onafhankelijkheidsdag. Idem met de Europadag in mei. Mensen van buiten de Europese bubbel hebben daar weinig mee. Of nog, het suikerfeest op 6 juli, heel belangrijk voor een groot deel van de Brusselse bevolking maar niet iedereen viert het.

Dat is het mooie aan Brussel, die superdiversiteit. Elke dag valt er iets te beleven.

Wat ik dit jaar ga doen op 11 juli weet ik nog niet. Meestal kijk ik vanop een terrasje toe naar een of andere parade. Zelf ga ik niet met de Vlaamse vlag zwaaien. Ik geloof niet in het strakke keurslijf van één identiteit. Ik ben Vlaming, Brusselaar, Belg en Europeaan en ook nog Marokkaan en moslim. En dat allemaal mooi naast elkaar.