'Los delincuentes': wanneer je pensioenplan een bankroof impliceert

En de Oscar voor origineelste pensioenplan gaat naar … de Argentijnse bankbediende die in het tragikomische Los delincuentes zijn werkgever besteelt.

Een bankbediende ziet het niet zitten om zijn leven aan een duffe job te verkwisten. Wie wel? Door de bank op een spectaculair onspectaculaire wijze te beroven voor een exact uitgerekend bedrag, door braaf een celstraf uit te zitten en door een collega tot medeplichtigheid te dwingen, hoopt hij vervroegd pensioen te kunnen afdwingen. Maar helemaal niets loopt zoals gepland.

Is Los delincuentes nog beter dan Poor things van Yorgos Lanthimos of Past lives van Celine Song? Film Fest Gent vond van wel en bekroonde deze Argentijnse fabel met de Grand Prix. Andere opties waren mogelijk, maar wie dat een belachelijke keuze noemt, maakt vooral zichzelf belachelijk.

Het tragikomische, trage en toch dartele Los delincuentes begint als een semisociaalrealistische kraakfilm, maar verrast door zonder te versnellen te vervellen in heel andere genres. Die kunnen wel benoemd worden – gevangenisdrama, roadmovie, romcom – maar dat zegt niets. De film valt er nooit mee samen. Het plezier schuilt deels in de onvoorspelbaarheid van de trage, drie uur lange rit, deels in de onderkoelde humor en deels in de wisselende toonaarden. Van realistisch naar absurdistisch of filosofisch en weer terug.

Regisseur en scenarist Rodrigo Moreno geeft grif toe dat zijn festivalhit zo origineel is geworden omdat hij door pandemieën en geldtekorten voortdurend zijn project moest stilleggen. Waarna hij – olé! - kon heropstarten met frisse ideeën.

Los delicuentes loopt vanaf vandaag in de zalen