Wervelwind Coucke botst op limieten

Marc Coucke is na goed twee jaar voorzitter af van de grootste club van het land. Bij RSCA zag hij een droom in vervulling gaan, maar de ondernemer werd ook al snel ingehaald door de realiteit van het hedendaagse voetbal. Ook financieel deed hij één van zijn meest verlieslatende investeringen. Coucke zou nu schulden van de club omzetten in kapitaal, ter waarde van zo’n 45 miljoen euro. Zelfs de flamboyante miljardair botste op zijn limieten in Anderlecht.

“Voorzitter van Anderlecht, dat moet je elke dag kunnen zijn.” Je kan amper meer zout in de eigen wonde strooien dan Marc Coucke deed in zijn afscheidsinterview als voorzitter op de clubmedia van Paars-wit.

Coucke beseft vandaag dat een professionele voetbalclub leiden een zeer intensief werk is, te intensief voor iemand die meer wil dan voetbal alleen.

Efficiëntie omhoog

Na 22 jaar standvastigheid onder Roger Vanden Stock pakte Coucke begin 2018 met veel poeha de scepter over in het Astridpark. “Ik zei tegen mijn vrouw over deze overname: schat, ik heb misschien een nieuw projectje”, glimlachte Coucke toen.

De Gentenaar werd onder meer door Michael Verschueren gepiloteerd naar eigenaarsschap van de club. Zijn project haalde het van dat van de ‘Vrienden van Anderlecht’, van ene Wouter Vandenhaute.

De ambities waren torenhoog, de supporters namen vrede met de zakenman als nieuwe voorzitter. Want in een branche waar geld regeert, is het nu eenmaal niet slecht om een miljardair als baas te hebben.

De wervelwind Coucke waaide in zijn eerste weken gezwind door de gangen van het, toen nog, Vanden Stockstadion en Neerpede. Zoals ondernemers van zijn kaliber dat nu eenmaal doen, zag de nieuwe baas overal verbeterpunten. De efficiëntie kon overal wel wat omhoog, vond hij.

Dieptepunt

“Ik heb bij Anderlecht al meer mensen moeten ontslaan dan in mijn hele leven bij al mijn andere bedrijven samen”, liet Coucke optekenen in een interview met Humo. De vaste contracten van mensen die werkten voor de sociale organisatie van de ex-voorzitter (de RSCA Foundation) werden stopgezet.

Ook mensen die tot het meubilair behoorden van RSCA werden de laan uitgestuurd. Pierre Leroy, clubmedewerker gedurende 24 jaar en beheerder van het wagenpark, mocht beschikken. Want heilige huisjes waren er niet meer. Tussen ex-voorzitter Vanden Stock en Marc Coucke werd nog flink nagetrapt.

In de slipstream van Coucke klom Michael Verschueren naar top van de sportieve leiding. De zoon van levende legende Michel vormde samen met ex-speler Frank Arnesen een tandem die Anderlecht op het veld weer naar succes moest leiden, want in het eerste volledige seizoen onder voorzitter Coucke haalde de club ternauwernood Play-off I. Maar toch werd een dieptepunt bereikt: voor het eerst in 55 jaar zou Anderlecht zich niet plaatsen voor Europees voetbal.

Uiteindelijk zou Arnesen zo’n tien maanden voor de club werken, want door de komst van speler-trainer én sportief verantwoordelijke Vincent Kompany (meer dan een jaar geleden, 19 mei 2019) werd hij al snel als overbodig beschouwd.

Nog meer belegerd

Kompany werd bij zijn eeuwige liefde binnengehaald met de ferm klinkende leuze: ‘When a castle is under siege, you need a true warrior’. Maar het kasteel werd in het jaar dat volgde nog meer belegerd. De sportieve resultaten tijdens de regeerperiode Kompany I waren heel ondermaats. Al werd het publiek wel gesust met talentvolle jeugdspelers, zoals onder meer Jérémy Doku, die hun doorbraak forceerden.

Door het coronavirus weten we niet of Anderlecht nog miraculeus in Play-off I zou gestrompeld zijn, maar de echte show in het Lotto Park vond toch weer plaats naast het veld.

In januari dit jaar hertekende Coucke nog maar eens het organogram. Karel Van Eetvelt werd CEO van de club en Wouter Vandenhaute ‘extern raadgever’. Vandenhaute en Coucke konden het na de overnamestrijd blijkbaar weer met elkaar vinden. “We zijn een aantal keer met elkaar gaan eten, en de plooien zijn glad gestreken”, klonk het.

In de raad van bestuur werden plaats vrijgemaakt voor onder meer wielerbaas Patrick Lefevere en Brussels burgemeester Philippe Close.

Extra pet op het hoofd

Close is supporter van Anderlecht, maar toch vooral een rugbyman. Coucke kwam bij de PS’er uit na een rondje politieke invloed zoeken, zo polste hij eerder nog een Brusselse minister voor het bestuurszitje.

De stap opzij van Coucke voor Vandenhaute, geeft ook Vincent Kompany meer zeggenschap binnen de club en zo mogelijk nog een extra pet op het hoofd. Naast speler, kapitein, trainer en sportief raadgever wordt hij ook aandeelhouder. Hoe de waardeverhoudingen op dat niveau exact zullen liggen is nog niet duidelijk.

In februari van dit jaar bleek dat Coucke financieel het schip niet gekeerd kreeg bij Anderlecht. Het verlies bedroeg 27,2 miljoen euro, een kapitaalsverhoging van 30 miljoen euro werd nog snel doorgevoerd.

'Nog een projectje'

Dat kwam allemaal bovenop de overnameprijs van 80 miljoen euro die betaald werd in 2018. Ook een miljardair begint na te denken als hij keer op keer heel diep in de buidel moet gaan tasten.

Ondertussen hangt er in de bedrijfsstructuur nog mist om en rond wat de exacte bevoegdheden van Michael Verschueren ondertussen nog zijn. Zeker na het aantrekken van Peter Verbeke als ‘Head of Sports’ en het aftreden van Coucke, zit Verschueren aan handen en voeten gebonden.

De fans zien Kompany op termijn, en met hun goedkeuring, uitgroeien tot clubvoorzitter. Zeker als hij in 2022 stopt als speler. Vandenhaute heeft ondertussen zijn droom waargemaakt, Marc Coucke blijft hoofdaandeelhouder.

Zijn laatste daad als voorzitter is voor zo’n 45 miljoen euro aan schulden omzetten in kapitaal voor RSCA. Nog eens tasten in de geldbuidel dus, en zo maakt Coucke zijn handen wat meer vrij voor een ‘nieuw projectje’.