Ilot Sacré geschokt en verdrietig na dood van eigenaar Chez Léon

Een dag na het overlijden van Rudy Van Lancker, de eigenaar van het bekende restaurant Chez Léon, is er heel wat verdriet in het Ilot Sacré, de buurt van de Beenhouwersstraat. Collega’s en omwonenden reageren geschokt en verdrietig. Velen verwijzen naar de stevige impact van de coronacrisis op de Brusselse horeca.

Wandelend door het toeristische Ilot Sacré kan je donderdag de naam Chez Léon meermaals horen vallen. Verschillende voorbijgangers pauzeren voor het raam van het mosselrestaurant om kort hun respect te betuigen. Ook enkele restauranteigenaars komen langs. Sommigen van hen zijn al tientallen jaren gevestigd in de buurt, zoals Achmed, 61 jaar.

Zijn restaurant, The Lobster House, is twee deuren verder en bestaat al meer dan 30 jaar. “Ik was gisteren best overstuur. Het was een schok. Toen ik het nieuws hoorde dacht ik 'fuck, toch niet Rudy?'."

De reden van het overlijden – Van Lancker koos voor zelfdoding – is niet gekend, maar in de restaurantbuurt wordt druk gespeculeerd. Heel wat mensen verwijzen naar de coronacrisis en de zware impact op de horeca. Het thuiswerken en het lagere aantal internationale toeristen heeft nog steeds een impact. Federatie Horeca Brussel is vertrouwd met de kwestie en lobbyt bij de overheid om psychische steun voor horeca-ondernemers.

“Ik had eerst 8 personeelsleden, nu heb ik er nog maar twee,” getuigt Achmed. “Je moet doen wat je kan om je aan het positieve vast te klampen. Want anders haal je het niet. Voor mij is dat mijn gezin. Ik ben 61 jaar en begin het langzaam rustiger aan te doen. Ik doe dit al 35 jaar, maar ik zou dit nooit aan mijn kinderen overlaten. Het is te stressvol, deze business kan je kapot maken. Ik hou van dit werk, begrijp me niet verkeerd, maar ik heb ook nachten gehad waar ik amper twee uur heb geslapen door al die zorgen”.

Ook Chris van restaurant Shanghai voelt de gevolgen van de coronacrisis nog steeds. “Dit is echt een toeristenplek. We krijgen niet zoveel klanten uit Brussel zelf. De toeristenstroom uit Azië, uit Spanje en al die andere landen is er gewoon niet meer. Dus dan zitten we hier.”

'Leef van dag tot dag'

Het is vandaag één van de drukkere dagen voor Brasserie Arcadi, maar volgens eigenaar Kevin is dit een uitzondering. “Ik kende Rudy niet persoonlijk, maar als restauranteigenaar heb ik medeleven met hem. Ik herken de situatie, want we hebben het allemaal moeilijk. Wat je op het nieuws ziet valt niet te vergelijken met de realiteit. Je moet hier elke dag zijn om het echt te kunnen voelen.”

"We lachen er soms een beetje om,” gaat Kevin verder. “Dan spreek ik de eigenaar van het restaurant tegenover ons en vragen we elkaar ‘en hoeveel verlies heb jij vandaag gemaakt?’. Het is niet grappig, maar het helpt, je deelt hetzelfde lot. Je kan een beetje op elkaar steunen. Wanneer ik nu bijvoorbeeld klanten heb wijs ik ze soms naar de zaken aan de overkant, en andersom gebeurt dat ook. Je helpt elkaar een beetje, leert op elkaar steunen.”

De horeca-uitbaters waar we mee spreken bekijken het van dag tot dag. Over de toekomst zijn ze niet zo zeker. "Ik denk niet dat het ooit terug zal gaan naar vroeger," vertelt Kevin. "Maar we zijn er nog. En ik ben ook niet van plan weg te gaan."

Wie vragen heeft over zelfdoding kan altijd terecht op het telefoonnummer 1813. Chatten kan ook via zelfmoord1813.be.