Heb je het helemaal gehad met deelgerechten? Begrijpelijk. Maar dit Italiaanse adresje zou je weleens van gedachten kunnen doen veranderen: Matto draagt zijn motto cibus libertas ('vrijheid door voedsel') hoog in het vaandel.
©
Saskia Vanderstichele
Matto gooit clichés overboord zonder de Italiaanse essentie te verloochenen
Matto betekent net als pazzo 'gek' in de taal van Dante. Gaat die omschrijving op voor Mario Olimpio? Dat is weinig waarschijnlijk. De man opende al drie succesvolle Brusselse restaurants. Eerst was er Primo, gewijd aan verse pasta. Daarna volgde Ciccio, een eettent gespecialiseerd in painza's, een langwerpige variant van pizza die lichter verteerbaar en lokaler is. Voor de jongste ster aan Olimpio's firmament hoef je slechts een verdieping hoger te klimmen: Matto bevindt zich pal boven Ciccio.
Het restaurant is gevestigd in een elegant oud pand en oogt klassiek met een eigentijdse twist. De muren, geschilderd in een diep groenblauw dat naar petrol neigt, zorgen voor een intieme, verfijnde sfeer. De tint contrasteert fraai met het wit van de lijsten en de schoorsteenmantel, die is omgetoverd tot een decoratieve nis waarin het discrete motto “cibus libertas” in gouden letters prijkt. Een vrolijke warboel van flessen en planten doorbreekt het heilige karakter. Achter het gebouw ligt nog een verborgen terras dat tijdens ons bezoek de zon vangt.
De carte blanche (35 euro per persoon) op de menukaart blijkt een schot in de roos.
De carte blanche (35 euro per persoon) op de menukaart blijkt een schot in de roos voor ons gezelschap van vier. De formule gooit de clichés overboord zonder de Italiaanse essentie te verloochenen en biedt een waar feestmaal aan dat begint met twee opmerkelijke voorgerechten: sardines met chermoulasaus en sumak – helaas maar drie stuks voor vier personen – en een krokant balletje dat naar een hoger niveau wordt getild door een mayonaise met 'nduja. Daarna volgen twee rijkelijk belegde painza's: de ene met coppa en een overheerlijke vijgencoulis, de andere met oesterzwammen en mesclun.
Het hoofdgerecht is een toonbeeld van frisheid: een crudo van zeebrasem, overgoten met basilicumpesto, een gel van vermout en amandelen, én een interessante herinterpretatie van de klassieke insalata caprese, met kleurrijke tomaten en gemarineerde courgettes. Het foutloze menu wordt afgesloten met uitstekende cocktails zoals de 'Smokey Figroni' (13 euro) met mescal, bitter, amaro, vermout en gedroogde vijgen.
Matto
Vleurgatsesteenweg 52, Elsene
Lees meer over: Elsene , Resto & Bar , review , Italiaans restaurant